ارزیابی روش های مختلف تثبیت نانوکامپوزیت TiO۲-WO۳ بر روی خاک کیزلگور جهت حذف فتوکاتالیستی علف کش کشاورزی

در پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تشکیل ساختار اتصال ناهمگون TiO۲-WO۳ بر روی پایه کیزلگور و نیز مقایسه قابلیت فتوکاتالیست های تولید شده به روش های مختلف جهت یافتن موثر ترین روش بارگذاری نانوذرات اتصال ناهمگون بر روی پایه کیزلگور در فرآیند حذف فتوکاتالیستی علف کش پاراکوات مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. به این منظور، فتوکاتالیست های کامپوزیتی اتصال ناهمگون TiO۲-WO۳/Kieselguhr به دو روش توزیع حالت جامد و رسوبی سنتز شدند و توسط آنالیزهای XRD، FESEM، EDX، UV-vis و PL مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج آنالیزهای مشخصه یابی در کنار تایید صحت نمونه-های سنتزی، نشان می دهد که حضور ساختار کیزلگور به عنوان پایه در کنار اتصال ناهمگون TiO۲-WO۳، علاوه بر حفظ مورفولوژی نیمه رساناها، منجر به کاهش تعداد کلوخه ها و انباشتگی نانوذرات TiO۲ و WO۳ می گردد که این امر برهمکنش بهتر بین پایه و نانوذرات فعال سطحی را موجب می گردد. با این حال مقایسه ویژگی های نمونه های سنتزی به دو روش توزیع حالت جامد و رسوبی بیانگر پراکندگی بهتر نیمه رسانا های بارگذاری شده بر روی پایه، کاهش تعداد کلوخه ها در سطح کاتالیست با حداقل میزان مسدود نمودن حفرات کیزلگور و پایین تر بودن سرعت بازترکیب جفت های الکترون-حفره در نمونه سنتزی به روش رسوبی می باشد که این امر توسط آنالیزهای XRD، FESEM و PL قابل اثبات است. با بررسی عملکرد فتوکامپوزیت اتصال ناهمگون TiO۲-WO۳/Kieselguhr سنتز شده به روش رسوبی تحت h ۲ تابش نور فرابنفش و در شرایط عملیاتی، غلظت آلاینده ppm ۵ و مقدار کاتالیست g/L ۵/۱ میزان حذف فتوکاتالیستی آلاینده پاراکوات به مقدار ۸۴% به دست آمد.

کلیدواژه ها:

کیزلگور ، اتصال ناهمگون TiO۲-WO۳ ، روش رسوبی ، تجزیه نوری ، علف کش پاراکوات