تدریس با محوریت هوش های چندگانه: چگونه به سبک یادگیری دانش آموزان پاسخ دهیم؟

نظریه هوش های چندگانه با ارائه نگاهی نو به توانمندی های ذهنی انسان، ساختار آموزش سنتی را به چالش کشیده و زمینه ای فراهم ساخته است تا معلمان با شناسایی سبک های یادگیری متنوع، آموزش را با ویژگی های فردی دانش آموزان منطبق سازند. این مقاله با هدف بررسی چگونگی طراحی تدریس براساس هوش های چندگانه و پاسخ گویی به تفاوت های فردی در فرآیند یادگیری نگاشته شده است. روش تحقیق به صورت تحلیلی–توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و تحلیل محتوای مقالات علمی معتبر صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از رویکرد هوش های چندگانه نه تنها موجب افزایش انگیزش، مشارکت فعال و درک عمیق تر مفاهیم می گردد، بلکه امکان ایجاد محیط های یادگیری معنادار و منعطف را فراهم می آورد. همچنین نتایج حاکی از آن است که طراحی فعالیت های کلاسی، ارزشیابی، و تعاملات آموزشی براساس الگوهای مختلف هوشی، می تواند شکاف عملکردی میان دانش آموزان را کاهش داده و عدالت آموزشی را تقویت کند. در نهایت، نقش کلیدی معلم در تشخیص، پرورش و هدایت هوش های گوناگون، شرط اصلی موفقیت این رویکرد معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

هوش های چندگانه ، سبک های یادگیری ، آموزش تطبیقی ، تدریس هدفمند ، طراحی آموزشی