تاثیر کاربرد سطوح مختلف بیوچار بر کربن آلی و برخی ویژگی های فیزیکی خاک تحت کشت نیشکر

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر سطوح مختلف بیوچار تهیه شده از بقایای نیشکر بر کربن آلی و برخی ویژگی های فیزیکی خاک شامل چگالی ظاهری خاک و پایداری خاکدانه ها در خاک تحت کشت نیشکر بود. این پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار شاهد (C) و کاربرد بیوچار در سه سطح (B۱۰) ، (B۵) و (B۱۵) تن در هکتار و در سه تکرار انجام شد. بیوچار بقایای نیشکر در دمای ۳۵۰ درجه سلسیوس در شرایط پیرولیز آهسته تهیه شد. تیمارهای بیوچار قبل از کشت قلمه نیشکر اعمال شدند. چهار ماه پس از کاربرد تیمارهای بیوچار، کربن آلی خاک، چگالی ظاهری خاک و میانگین وزنی قطر خاکدانه ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد کاربرد سطوح مختلف بیوچار سبب افزایش معنی دار کربن آلی خاک و کاهش معنی دار چگالی ظاهری خاک و افزایش میانگین وزنی قطر خاکدانه ها شد. بیش ترین مقدار کربن آلی خاک مربوط به تیمارهای B۱۰ و B۱۵ بود. کم ترین مقدار چگالی ظاهری خاک و بیش ترین مقدار میانگین وزنی قطر خاکدانه ها مربوط به دو تیمار B۱۰ و B۱۵ بود و اختلاف معنی داری میان مقدار این دو ویژگی فیزیکی خاک در دو تیمار B۱۰ و B۱۵ مشاهده نشد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد کاربرد بیوچار در سطح ۱۰ تا ۱۵ تن در هکتار می تواند راهکار مناسبی جهت افزایش کربن آلی خاک و بهبود چگالی ظاهری خاک و میانگین وزنی قطر خاکدانه ها در خاک های تحت کشت نیشکر باشد.

کلیدواژه ها:

بقایای نیشکر ، ماده آلی ، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها ، چگالی ظاهری خاک