بررسی نقش ورزش صبحگاهی در ارتقاء آمادگی جسمانی و تمرکز دانش آموزان در کلاس های متوسطه

در دنیای پرشتاب امروز که دانش آموزان با حجم بالایی از اطلاعات، تکالیف درسی، رقابت های آموزشی و فشارهای روانی مواجه هستند، بیش از هر زمان دیگری نیازمند تقویت توان جسمی، روانی و ذهنی خود هستند تا بتوانند با بهره وری بالا و انگیزه ای مناسب مسیر یادگیری را طی کنند. یکی از مهم ترین و اثربخش ترین ابزارهایی که می تواند دانش آموزان را برای یک روز تحصیلی موفق آماده کند، ورزش صبحگاهی است. انجام فعالیت های بدنی منظم و هدفمند در ابتدای روز، نه تنها به افزایش آمادگی جسمانی و تقویت سیستم ایمنی بدن منجر می شود، بلکه تاثیر قابل توجهی بر بهبود تمرکز، دقت، شادابی روحی و کاهش اضطراب و بی حوصلگی دارد. ورزش صبحگاهی که معمولا به صورت حرکات سبک کششی، تمرینات هوازی ملایم یا بازی های گروهی کوتاه اجرا می شود، می تواند به عنوان پلی میان خانه و مدرسه عمل کند و دانش آموزان را به صورت تدریجی و طبیعی وارد فضای آموزشی و یادگیری کند. بسیاری از متخصصان حوزه آموزش و روانشناسی تربیتی بر این باورند که آمادگی ذهنی و عاطفی دانش آموزان در ساعات اولیه روز نقش تعیین کننده ای در میزان درگیری ذهنی آنان با درس و یادگیری دارد. از این رو، ورزش صبحگاهی با فعال سازی سیستم عصبی مرکزی، افزایش گردش خون در مغز، بهبود اکسیژن رسانی و ترشح هورمون های نشاط آور مانند اندورفین، می تواند موجب افزایش بازده یادگیری و تمرکز دانش آموزان در کلاس های درس شود. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی نقش ورزش صبحگاهی در ارتقاء آمادگی جسمانی و تمرکز دانش آموزان در کلاس های متوسطه شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بین انجام منظم ورزش و بهبود عملکرد شناختی، حافظه، نظم پذیری و تعامل اجتماعی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین، مشارکت در فعالیت های ورزشی گروهی در آغاز روز مدرسه، می تواند زمینه ساز تقویت روحیه همدلی، مسئولیت پذیری و همکاری بین دانش آموزان شود و محیط مدرسه را از نظر روانی به فضایی پویا، شاداب و پرانرژی تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

ورزش صبحگاهی ، شادابی ، تمرکز ، دانش آموزان ، آمادگی