تحلیل چالش های دبیران تربیت بدنی در تدریس درس ورزش به دانش آموزان کم تحرک یا چاق

سلامت جسمی و روانی دانش آموزان یکی از ارکان اساسی نظام تعلیم و تربیت هر کشوری به شمار می رود. در این میان، درس تربیت بدنی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های برنامه درسی مدارس، نقش بسیار تعیین کننده ای در ارتقای سلامت عمومی، تقویت روحیه همکاری، افزایش نشاط و جلوگیری از آسیب های جسمی و روانی ایفا می کند. این درس نه تنها فرصتی برای فعالیت بدنی دانش آموزان است، بلکه بستری است برای رشد مهارت های اجتماعی، افزایش اعتمادبه نفس، و مقابله با چالش های فردی و گروهی. با این حال، در چند دهه اخیر، با گسترش سبک زندگی کم تحرک، استفاده افراطی از وسایل دیجیتال، مصرف غذاهای ناسالم و کاهش فرصت های طبیعی برای تحرک، شمار دانش آموزان دارای اضافه وزن یا چاقی و نیز دانش آموزان کم تحرک به طور چشمگیری افزایش یافته است. این تغییرات نه تنها سلامت جسمی نسل جوان را تهدید می کند، بلکه روند آموزش درس تربیت بدنی را نیز با چالش هایی جدی مواجه ساخته است. دبیران تربیت بدنی در مدارس، به ویژه در دوره های ابتدایی و متوسطه اول، در خط مقدم مواجهه با پیامدهای چاقی و کم تحرکی دانش آموزان قرار دارند. در عین حال، از آن ها انتظار می رود تا با استفاده از دانش تخصصی، مهارت های عملی، رویکردهای تربیتی و روش های انگیزشی، مشارکت فعال تمامی دانش آموزان را در فعالیت های ورزشی جلب کنند. اما واقعیت این است که تدریس درس ورزش به دانش آموزانی که با محدودیت های جسمی، روانی یا رفتاری ناشی از چاقی و کم تحرکی مواجه اند، پیچیده تر و دشوارتر از الگوهای سنتی آموزش تربیت بدنی است. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به تحلیل چالش های دبیران تربیت بدنی در تدریس درس ورزش به دانش آموزان کم تحرک یا چاق شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که دانش آموزانی که چالش های دبیران تربیت بدنی در تدریس به دانش آموزان کم تحرک یا چاق پیچیده و چندبعدی است و نیازمند رویکردی جامع، انعطاف پذیر و حمایت گرانه برای ارتقاء کیفیت آموزش و سلامت جسمی و روانی این دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

استرس ، اضطراب ، ورزش ، دانش آموزان ، مدرسه