بررسی تاثیر روش های فعال تدریس بر یادگیری مفاهیم و فعالیت های فوق برنامه بر عملکرد تحصیلی

در دهه های اخیر، روش های تدریس فعال به عنوان یکی از موثرترین شیوه های آموزشی مورد توجه پژوهشگران و متخصصان تعلیم و تربیت قرار گرفته اند. این روش ها با تاکید بر تعامل، تفکر انتقادی و مشارکت فعال دانش آموزان، نقش مهمی در بهبود یادگیری مفاهیم دارند. در مقابل، فعالیت های فوق برنامه نیز به عنوان ابزاری مکمل در فرآیند یادگیری، می توانند تاثیر بسزایی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر یادگیری مفاهیم و نقش فعالیت های فوق برنامه در ارتقای عملکرد تحصیلی انجام شده است. در این مطالعه، روش های تدریس فعال شامل یادگیری مشارکتی، تدریس معکوس، آموزش مبتنی بر پروژه و روش های مبتنی بر فناوری مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین، تاثیر فعالیت های فوق برنامه نظیر فعالیت های هنری، ورزشی و پژوهشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تحلیل شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که روش های تدریس فعال موجب افزایش انگیزه، درک عمیق تر مفاهیم و بهبود مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان می شوند. از سوی دیگر، فعالیت های فوق برنامه با ایجاد فرصت های یادگیری غیررسمی، تقویت مهارت های اجتماعی و افزایش تعاملات بین فردی، تاثیر مثبتی بر عملکرد تحصیلی دارند. این پژوهش با ارائه شواهد علمی و تحلیل داده های تجربی، بر ضرورت تلفیق روش های تدریس فعال و فعالیت های فوق برنامه در نظام آموزشی تاکید دارد. در نهایت، پیشنهادهایی برای بهینه سازی فرآیند تدریس و طراحی برنامه های آموزشی ارائه شده است که می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

روش های تدریس فعال ، یادگیری مفاهیم ، فعالیت های فوق برنامه ، عملکرد تحصیلی ، تفکر انتقادی