نقش سبک مدیریت آموزشی بر کاهش غیبت دانش آموزان با واسطه جذابیت محیط مدرسه

هدف این تحقیق بررسی نقش سبک مدیریت آموزشی بر کاهش غیبت دانش آموزان با واسطه جذابیت محیط مدرسه بود. روش پژوهش از نوع مروری بود که با مطالعه و تحلیل منابع و مقالات مرتبط انجام شد تا تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم سبک های مدیریتی بر حضور دانش آموزان و نقش واسطه ای محیط مدرسه شناسایی شود. یافته های تحقیق نشان داد سبک های مدیریتی مشارکتی و تحول گرا نقش موثری در کاهش غیبت دانش آموزان دارند؛ زیرا این سبک ها با ایجاد محیطی حمایتی، انگیزشی و مشارکتی، جذابیت محیط مدرسه را افزایش می دهند و از این طریق حضور دانش آموزان را تقویت می کنند. همچنین، محیط مدرسه با ویژگی های کالبدی، روانی و فرهنگی مناسب، نقش واسطه ای مهمی در این رابطه ایفا می کند و باعث افزایش تعلق خاطر و رضایت دانش آموزان می شود که کاهش غیبت های غیرموجه را به دنبال دارد. این یافته ها با نتایج تحقیقات پیشین همسو بوده و بر اهمیت توجه همزمان به مدیریت آموزشی و کیفیت محیط یادگیری تاکید می کنند. در نهایت، نتیجه گیری می شود که اصلاح سبک مدیریت و ارتقای جذابیت محیط مدرسه از عوامل کلیدی در کاهش غیبت های دانش آموزان هستند و مدیران مدارس می توانند با به کارگیری سبک های مشارکتی، ایجاد فضای یادگیری فعال و فراهم کردن امکانات مناسب، به بهبود حضور دانش آموزان کمک کنند. این رویکرد جامع می تواند کیفیت آموزش و موفقیت تحصیلی را نیز ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت آموزشی ، غیبت دانش آموزان ، جذابیت محیط مدرسه ، حضور دانش آموزان