بررسی تاثیر تقویت مهارت گوش دادن فعال بر بهبود مشارکت کلاسی دانش آموزان ابتدایی

مهارت گوش دادن فعال یکی از پایه ای ترین و در عین حال مغفول ترین مولفه های یادگیری در دوره ابتدایی است. بسیاری از اختلالات رفتاری، کاهش تمرکز، پاسخ دهی نامناسب و ضعف در مشارکت کلاسی، ریشه در ناتوانی دانش آموزان در شنیدن دقیق، پردازش شنیداری و درک معنای گفته ها دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت گوش دادن فعال بر میزان مشارکت کلاسی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی طراحی شده است.روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه چهارم یکی از مدارس دولتی شهر گرگان در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۲ بود که ۴۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی ۶ جلسه آموزشی، با روش هایی مانند بازی شنیداری، تمرین تمرکز، بازگویی و مشارکت هدفمند، آموزش دیدند. ابزار پژوهش شامل چک لیست مشارکت کلاسی معلم، پرسش نامه خودارزیابی شنیداری و مشاهده ساختاریافته بود.یافته ها نشان داد آموزش مهارت گوش دادن فعال باعث افزایش معنادار در شاخص های مشارکت کلاسی شامل دقت شنیداری، پاسخ دهی مرتبط، رعایت نوبت، و پرسش هدفمند شد. همچنین کاهش رفتارهای مزاحم مانند قطع صحبت معلم، پاسخ اشتباه یا پرت در گروه آزمایش مشاهده شد. این نتایج، اهمیت آموزش شنیدن را به عنوان مهارتی پایه برای ارتقای کیفیت یادگیری در کلاس درس ابتدایی برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

گوش دادن فعال ، مشارکت کلاسی ، دانش آموز ابتدایی ، آموزش شنیداری ، خودنظارتی