مدرسه به عنوان جامعه : نقش تعاملات اجتماعی در یادگیری

تعامل با دیگران فرصتی برای یادگیری و رشد فردی فراهم می کند. در حین برقراری ارتباط، ما مهارت های جدیدی مانند حل مسئله، مدیریت تعارض و همدلی را می آموزیم. این مهارت ها نه تنها به بهبود روابط ما کمک می کنند، بلکه به تقویت اعتماد به نفس و توانایی های فردی ما نیز منجر می شوند.آموزگاران می توانند نردبانی را در اختیار دانش آموزان قرار دهند که به درک عالی تر منتهی می شود، اما دانش آموزان خودشان باید از این نردبان بالا روند .همچنین رویکردهای سازه نگر معتقدندکه آگاهی فرایند است و یادگیرنده ها باید به صورت فردی و فعالانه اطلاعات پیچیده را کشف کنند تا آنها را متعلق به خودشان سازند. بنابراین ضمن تاکید بر اهمیت و نقش اساسی ارتباط در جریان تدریس میتوان اذعان داشت فرایند ارتباط انسانی در کلاس بدون عوامل مزاحم نیست و در بسیاری از مواقع براحتی برقرار نمی شود و حتی ارتباط برقرار شده قابل تداوم نیست و همین نگرانی مربیان را به سوی توجه بیشتر و عمیق تری نسبت به فرآیند ارتباط، الگوی ارتباطی در کلاس و عوامل مخل در فرآیند ارتباط سوق می دهد. تعاملات اجتماعی نقش بسیار مهمی در فرآیند یادگیری دارند. این تعاملات به افراد کمک می کنند تا مفاهیم را بهتر درک کنند، دانش و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، انگیزه پیدا کنند و مهارت های ارتباطی و اجتماعی خود را توسعه دهند. یادگیری یک فرایند انفرادی نیست و تعامل با دیگران، از جمله همسالان، معلمان و خانواده، در شکل گیری درک و رشد دانش آموزان نقش مهمی دارد

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، اطلاعات ، تدریس ، فرآیند ارتباط ، درویکرد ، روانشناسی تربیتی