تاثیر فعالیت های کلاسی آموزگار بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 29

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MAECONFM01_1893

تاریخ نمایه سازی: 9 خرداد 1404

چکیده مقاله:

مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تاثیر فعالیت های کلاسی آموزگار بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری انجام شده است. خودپنداره تحصیلی یکی از مولفه های کلیدی در موفقیت تحصیلی و روانی دانش آموزان است، به ویژه برای آن هایی که با چالش های یادگیری مواجه اند. آموزگاران ابتدایی نقش بسیار مهمی در شکل گیری و تقویت این خودپنداره ایفا می کنند؛ چرا که تعاملات کلاسی، بازخوردهای آموزشی و نوع فعالیت های طراحی شده توسط آن ها می تواند به طور مستقیم بر درک دانش آموز از توانایی های خود اثر بگذارد. دانش آموزانی که دچار مشکلات یادگیری هستند، معمولا در معرض شکست های مکرر، قضاوت های نادرست و تجربیات منفی تحصیلی قرار دارند که این امر منجر به تضعیف شدید خودپنداره تحصیلی آن ها می شود. این ضعف، نه تنها پیشرفت تحصیلی را مختل می سازد، بلکه موجب آسیب به سلامت روان، کاهش انگیزه و افت مشارکت در یادگیری نیز می گردد. از آنجا که خودپنداره تحصیلی پایین می تواند با پیامدهایی مانند اضطراب، افسردگی و افت اعتماد به نفس همراه باشد، شناسایی و اجرای راهکارهای آموزشی برای تقویت آن از اهمیت بالایی برخوردار است. فعالیت های کلاسی آموزگار، نظیر روش های تدریس، ارائه بازخورد، ایجاد فرصت های مشارکت و تامین فضای حمایتی، می تواند نقش موثری در ارتقای احساس شایستگی تحصیلی ایفا کند. برای نمونه، استفاده از روش های تدریس تمایزیافته، فرصت های موفقیت متناسب با توانمندی های فردی، و تمرکز بر پیشرفت شخصی به جای مقایسه با همسالان، می تواند موجب افزایش اعتماد به نفس و انگیزه یادگیری در دانش آموزان شود. مقاله حاضر با بررسی منابع علمی موجود، در پی پاسخ گویی به این پرسش است که چگونه آموزگار ابتدایی می تواند از طریق طراحی فعالیت های کلاسی موثر، بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری اثرگذار باشد. در این راستا، راهکارهایی کاربردی و مبتنی بر شواهد برای آموزگاران ارائه می شود که دربرگیرنده آموزش مهارت های فراشناختی، راهبردهای مقابله ای و روش های کاهش اضطراب تحصیلی است. همچنین، بر اهمیت تعامل موثر میان آموزگار، والدین و متخصصان برای ایجاد شبکه ای حمایتی جهت ارتقای خودپنداره دانش آموزان تاکید می گردد. استفاده از بازخوردهای مثبت و سازنده، توجه به سبک های یادگیری، بهره گیری از ابزارهای کمک آموزشی و فراهم آوردن فرصت های متنوع برای موفقیت تحصیلی، از جمله اقدامات کلیدی آموزگار در این زمینه است.

نویسندگان

هدی طرفی

کارشناسی ارشد روانشناسی مثبت گرای اسلامی دانشگاه پیام نور مرکز اهواز آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش ناحیه ۱ اهواز