تاثیر مشارکت گروهی بر تعهد عاطفی و سازگاری شغلی با توجه به نقش تعدیل گری وجدان کاری: کاربرد فناوری های نوین در بهبود همکاری

تحقیقات نشان داده اند که تعهد سازمانی مزایای زیادی را برای سازمان ها به همراه دارد و به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر در رشد و توسعه سازمان های امروزی مطرح می شود. همچنین، مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها یکی از عوامل مهم دستیابی به تعهد سازمانی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مشارکت گروهی بر تعهد عاطفی و سازگاری شغلی با توجه به نقش وجدان کاری به عنوان تعدیل گر انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان شهرستان تربت جام در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های معتبر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها انجام شد. پس از اثبات نرمال بودن داده ها، تحلیل عاملی اکتشافی برای سنجش روایی سازه و تحلیل عاملی تاییدی برای سنجش برازش مدل به کار رفت. برای تحلیل استنباطی داده ها از روش های آماری مناسب با استفاده از نرم افزار ۳SmartPLS استفاده شد. یافته ها نشان داد که فرضیه های پژوهش مبنی بر تاثیر مشارکت گروهی بر تعهد عاطفی و سازگاری شغلی با توجه به نقش تعدیل گر وجدان کاری تایید شده است. معلمان با مشارکت گروهی بیشتر نسبت به معلمان با مشارکت گروهی کمتر به طور معناداری تعهد عاطفی و سازگاری شغلی بیشتری داشتند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که مشارکت گروهی در تعهد عاطفی و سازگاری شغلی با توجه به نقش تعدیل گر وجدان کاری اثربخش است. این یافته ها تاکید می کنند که استفاده از فناوری های نوین در بهبود همکاری و تعهد سازمانی می تواند به عنوان یک استراتژی مفید در محیط های آموزشی و شغلی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مشارکت گروهی ، تعهد عاطفی ، سازگاری شغلی ، وجدان کاری