بررسی نقش صبر در روابط زوجین از منظر نهج البلاغه وتطبیق آن با داده های علمی

زندگی مشترک، یک قراردادی است که دو نفر با هم امضاء می کنند و سعی می کنند تا به این قرارداد، متعهد باشند. دو جنس مخالف وقتی درکنار هم هستند، بالطبع بعضی از رفتارهای آنها سبب اذیت دیگری می شود. اهمیت صبر چنان است که در تمام کتاب های آسمانی و گفتار همه پیامبران و اولیاء خدا و امامان (علیه السلام) با تاکیدهای فراوان به صبر و استقامت سفارش شده است. در کنار کتب و احکام دینی و مذهبی مبنی بر تاکید و لزوم داشتن صبر میان زوجین، روانشناسان و جامعه شناسان نیز در مطالعات و تحقیقات علمی خود درباره صبر بین زوجین با استفاده از آموزش آن به شکل های مختلف، بر نقش مهم صبر تاکید داشته اند. این تحقیق که با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعه کتابخانهای انجام شد، نتایج شگفتی را با خود به دنبال داشت. به طوری که با بررسی مقالات، کتب و داده های علمی چنین برآمد که از دیدگاه روانشناسی و مشاوران زناشویی، صبر یکی از مهمترین عواملی است که به پایداری و سلامت روابط زناشویی کمک می کند و دارای نقش ها وکارکردهایی همچون افزایش رضایت زناشویی، تسهیل در فرایند ارتباط، تقویت اعتماد، حل مسائل، ایجاد احترام و گسترش همبستگی می باشد که دقیقا همان تعابیری است که امام علی (ع) در نهج البلاغه به آن پرداخته است.در بررسی های مختلف انجام شده نشان داد که اعتقادات دینی می توانند اصول و مقرراتی را برای زندگی زناشویی فراهم کنند که به تقویت رابطه و ایجاد رضایت کمک کنند از طرفی دیگر با تلفیق این دو دیدگاه، زوجین می توانند از مفهوم صبر به عنوان یک ارزش دینی و همچنین به عنوان یک مفهوم روانشناختی و علمی بهره بگیرند.

کلیدواژه ها:

صبر ، نهج البلاغه ، روابط زوجین ، داده های علمی