تاثیر فعالیت های ارضاکننده نیازهای اساسی روان شناختی بر نارضایتی از تصویر بدنی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی فعالیت های ارضاکننده نیازهای اساسی روانشناختی بر نارضایتی از تصویر بدنی بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه ای مشتمل بر ۳۵ زن متاهل به روش نمونه گیری در دسترس از سطح شهر تبریز انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت ۱۰ روز مداخله مربوط به فعالیت های ارضاکننده نیازهای اساسی روانشناختی را دریافت کردند، اما گروه کنترل به فعالیت روزانه خود پرداخت. قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه نارضایتی از تصویر بدنی لیتلتون و همکاران توسط شرکت کنندگان دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر چندگانه تحلیل شد. یافته ها نشان داد که نارضایتی از تصویر بدنی در شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته است (۰۱/۰ P<). با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد فعالیت های ارضاکننده نیازهای اساسی روانشناختی در کاهش نارضایتی از تصویر بدنی موثر است.

کلیدواژه ها:

نظریه خودمختاری ، نیازهای اساسی روان شناختی ، تصویر بدن