مشارکت خانواده–مدرسه در حمایت از پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری، چالشی پیچیده و چندوجهی است که نیازمند رویکردهای جامع و همکاری موثر میان نهادهای مختلف، به ویژه خانواده و مدرسه، می باشد. ناتوانی های یادگیری به طیف وسیعی از مشکلات در کسب و استفاده از مهارت های آکادمیک اشاره دارد که می تواند بر خواندن، نوشتن، ریاضیات و درک مطلب تاثیر بگذارد. این ناتوانی ها، با وجود هوش طبیعی یا حتی بالاتر از حد متوسط، می توانند منجر به عملکرد تحصیلی ضعیف و مشکلات اجتماعی-عاطفی در دانش آموزان شوند. مداخلات زودهنگام، تشخیص دقیق و ارائه حمایت های فردی سازی شده، از اهمیت بالایی برخوردارند. در این میان، نقش خانواده به عنوان اولین و مهم ترین محیط آموزشی و تربیتی، و همچنین مدرسه به عنوان بستر اصلی آموزش رسمی، حیاتی است. همکاری فعال و دوسویه میان خانواده و مدرسه می تواند به ایجاد یک محیط حمایتی یکپارچه منجر شود که در آن، نیازهای خاص دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری شناسایی و برطرف گردند. این مقاله مروری، به بررسی ابعاد مختلف مشارکت خانواده و مدرسه در حمایت از پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری می پردازد. اهمیت ارتباط مستمر، تبادل اطلاعات، آموزش والدین و معلمین، و برنامه ریزی مشترک برای مداخلات آموزشی، از جمله محورهای اصلی این مقاله است. این همکاری ها می تواند به بهبود مهارت های تحصیلی، افزایش اعتماد به نفس، کاهش مشکلات رفتاری و ارتقاء سلامت روان دانش آموزان کمک شایانی نماید. هدف این پژوهش، ارائه یک مرور جامع بر مبانی نظری و کاربردی مشارکت خانواده-مدرسه و تبیین راهکارهای موثر برای تقویت این ارتباط به منظور حمایت از دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری است.

کلیدواژه ها:

ناتوانی های یادگیری ، مشارکت خانواده-مدرسه ، پیشرفت تحصیلی ، حمایت ، دانش آموزان