نقش بازی در تقویت سواد عاطفی و اجتماعی کودکان ابتدایی

سواد عاطفی و اجتماعی، مجموعه ای از توانایی ها و مهارت هایی است که به کودکان کمک می کند تا احساسات خود و دیگران را درک، ابراز و مدیریت کنند، روابط سالم برقرار سازند، تصمیمات مسئولانه بگیرند و با چالش های زندگی به طور موثر مقابله نمایند. این مهارت ها از ارکان اصلی موفقیت تحصیلی، شغلی و رضایت مندی کلی از زندگی به شمار می روند و پایه های شکل گیری شخصیت سالم و شهروند مسئولیت پذیر را در دوران کودکی بنا می نهند. در دوران ابتدایی، کودکان در مرحله ای حساس از رشد قرار دارند که تجربیات و تعاملات آن ها تاثیر عمیقی بر شکل گیری سواد عاطفی و اجتماعی شان می گذارد. در این میان، بازی به عنوان یک فعالیت ذاتی و حیاتی در زندگی کودکان، پتانسیل های بی شماری برای پرورش این مهارت ها دارد. این مطالعه مروری با هدف بررسی نقش بازی در تقویت سواد عاطفی و اجتماعی کودکان ابتدایی تدوین شده است. پژوهش حاضر به بررسی چگونگی تاثیر انواع بازی ها، از جمله بازی های سنتی، بازی های رایانه ای آموزشی و بازی های گروهی، بر ابعاد مختلف سواد عاطفی و اجتماعی می پردازد. همچنین، به تبیین مکانیزم هایی که از طریق آن ها بازی به تقویت این مهارت ها کمک می کند، نظیر فرصت های یادگیری تجربی، تعاملات اجتماعی، حل مسئله و ابراز خلاقیت، پرداخته می شود. یافته ها حاکی از آن است که بازی، به عنوان یک ابزار قدرتمند آموزشی، می تواند محیطی امن و جذاب را برای کودکان فراهم آورد تا آن ها بتوانند مهارت های ارتباطی، همدلی، مدیریت خشم، حل تعارض و همکاری را در بستری طبیعی و لذت بخش تمرین و درونی سازی کنند. این مطالعه بر اهمیت ادغام رویکردهای بازی محور در برنامه های درسی و محیط های آموزشی برای ارتقای جامع سواد عاطفی و اجتماعی در کودکان تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

بازی ، سواد عاطفی ، سواد اجتماعی ، کودکان ابتدایی ، یادگیری مبتنی بر بازی