آموزش توانمندی های شغلی از طریق بازی های نقش آفرینی در دوره ابتدایی

هدف از این مقاله مروری، بررسی نقش و اهمیت بازی های نقش آفرینی در توسعه توانمندی های شغلی در دانش آموزان دوره ابتدایی است. در دنیای امروز که تغییرات سریع در بازار کار و نیاز به مهارت های پویا و انطباق پذیر بیش از پیش احساس می شود، آماده سازی نسل های آینده از سنین پایین برای مواجهه با چالش های شغلی آینده از اهمیت بالایی برخوردار است. بازی به عنوان یک فعالیت طبیعی و ذاتی در دوران کودکی، بستر مناسبی را برای یادگیری فراهم می کند. در این میان، بازی های نقش آفرینی با ایجاد فرصت هایی برای تقلید و ایفای نقش های مختلف اجتماعی و شغلی، به کودکان اجازه می دهند تا مهارت های اساسی مانند حل مسئله، تصمیم گیری، همکاری، ارتباط موثر، تفکر خلاق و مسئولیت پذیری را در یک محیط امن و جذاب تمرین کنند. این مقاله به بررسی چارچوب های نظری مرتبط با یادگیری مبتنی بر بازی، از جمله سازه گرایی، نظریه اجتماعی-فرهنگی و نظریه های رفتاری می پردازد و نشان می دهد که چگونه بازی های نقش آفرینی می توانند به طور موثری در فرآیند آموزش توانمندی های شغلی در دوره ابتدایی به کار گرفته شوند. همچنین، کاربردهای عملی و راهکارهای پیاده سازی این نوع بازی ها در محیط های آموزشی مورد بحث قرار می گیرد و به ارائه راهنمایی هایی برای معلمان، مربیان و برنامه ریزان درسی می پردازد. یافته های این مرور نشان می دهد که ادغام بازی های نقش آفرینی در برنامه درسی ابتدایی می تواند به طور قابل توجهی به افزایش انگیزه، مشارکت فعال و توسعه مهارت های لازم برای موفقیت در آینده شغلی کودکان کمک کند. در نهایت، با توجه به پتانسیل بالای بازی های نقش آفرینی در تربیت نیروی کار آینده، پیشنهاد می شود که توجه بیشتری به این رویکرد آموزشی در سیاست گذاری های آموزشی مبذول شود.

کلیدواژه ها:

بازی نقش آفرینی ، توانمندی های شغلی ، دوره ابتدایی ، آموزش مبتنی بر بازی ، یادگیری فعال