ادبیات و رشد تفکر انتقادی و تحلیلی

پرورش تفکر انتقادی ، ایده جدیدی نیست . با پژوهشی در پیشینه آموزشگاه ها درمی یابیم که برای تفکر انتقادی در آکادمی افلاطون ، قرن چهارم پیش ازمیلاد توجه وافری می شده است . دانشمندان تعلیم و تربیت امروزی به نقش آفرینی مجدد تفکرانتقادی وقوف یافتند که انقلاب انفورماتیک ودنیای ساخت ریزپردازنده ها - رایانه های کوچک - به ضروری نبودن نگه داشت اطلاعات زیاد درحافظه انسان صحه گذاشتند . امروز، اعتقادبراین است انباشت اطلاعات گوناگون به صورت خام درحافظه ضروری نیست ، بلکه باید فضایی درذهن ایجاد کرد تا اطلاعات دریافتی به خوبی پردازش یافته و عصاره آن در حافظه ثبت و ضبط گردد.این مقاله به اهمیت ادبیات در پرورش نسلی متفکر و آگاه اشاره می کند که قادر به مواجهه با چالش های اجتماعی و فرهنگی آینده باشد. از طریق مطالعه آثار ادبی، دانش آموزان می توانند به درک عمیق تری از ارزش ها، احساسات و روابط انسانی دست یابند. به علاوه، با استفاده از روش های نوین تدریس و فضاسازی مشارکتی در کلاس، معلمان می توانند به ایجاد محیطی پویا و انگیزشی کمک کنند که در آن دانش آموزان تشویق شوند تا نظرات خود را بیان کرده و به نقد و بررسی آثار بپردازند. این فرآیند نه تنها به افزایش خلاقیت و تفکر انتقادی می انجامد، بلکه تاثیر مثبتی بر اعتماد به نفس و توانایی های اجتماعی دانش آموزان دارد. در نهایت، با توجه به ضرورت های آموزشی عصر حاضر، باید به گنجاندن ادبیات فارسی در curricula آموزشی توجه بیشتری شود تا زمینه ساز پرورش نسلی آگاه تر و توانمندتر در مواجهه با چالش های اجتماعی و فرهنگی گردد. ادبیات فارسی به عنوان یک منبع غنی، علاوه بر تقویت مهارت های تفکر انتقادی، به توسعه هویت فرهنگی و اجتماعی دانش آموزان نیز کمک می کند

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، ادبیات ، متون ادبی ، توسعه هویت فرهنگی و اجتماعی