نقش بازی در فرآیند یادگیری در آموزش ابتدایی

بازی یکی از موثرترین ابزارهای یادگیری در دوره آموزش ابتدایی است که نه تنها جنبه ی تفریحی دارد، بلکه می تواند به عنوان یک روش آموزشی هدفمند در کلاس درس به کار گرفته شود. این مقاله به بررسی نقش بازی در فرآیند یادگیری دانش آموزان ابتدایی می پردازد و تاثیر آن را بر رشد شناختی، اجتماعی و عاطفی کودکان تحلیل می کند. یافته ها و مطالعات متعدد نشان می دهند که بازی موجب افزایش انگیزه، تمرکز، خلاقیت و درک مفاهیم درسی می شود و همچنین به تقویت مهارت های ارتباطی، همکاری و حل مسئله کمک می کند. بر این اساس، ادغام بازی در برنامه های درسی می تواند فرآیند آموزش را برای کودکان اثربخش تر و لذت بخش تر سازد. در پایان، مقاله بر لزوم بازنگری در شیوه های آموزشی سنتی و بهره گیری بیشتر از روش های بازی محور در کلاس های درس ابتدایی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، بازی آموزشی ، یادگیری فعال ، رشد شناختی