نقش بازی های آموزشی در افزایش تعامل و یادگیری در دوره ابتدایی: مرور مطالعات

هدف از این مقاله مروری، بررسی جامع نقش بازی های آموزشی در افزایش تعامل و بهبود فرایند یادگیری در دانش آموزان دوره ابتدایی است. بازی های آموزشی به عنوان ابزاری قدرتمند در حوزه آموزش و پرورش، پتانسیل بالایی برای ایجاد محیط های یادگیری پویا و جذاب دارند. این بررسی، مروری بر مطالعات انجام شده در این زمینه را ارائه می دهد و به چگونگی تاثیرگذاری بازی ها بر ابعاد مختلف یادگیری از جمله انگیزه، مشارکت، فهم عمیق مفاهیم، و توسعه مهارت های شناختی و اجتماعی می پردازد. یافته های حاصل از مرور ادبیات نشان می دهد که بازی های آموزشی، به ویژه آنهایی که با اصول طراحی آموزشی مناسب و نظریه های یادگیری سازگار هستند، می توانند به طور معناداری سطح تعامل دانش آموزان را افزایش داده و به یادگیری موثرتری منجر شوند. این بازی ها با فراهم آوردن فرصت هایی برای آزمایش، کشف، حل مسئله، و همکاری، یادگیری را از یک فرایند منفعل به یک تجربه فعال و مشارکتی تبدیل می کنند. علاوه بر این، بازی های آموزشی می توانند به کاهش اضطراب یادگیری و افزایش اعتماد به نفس در دانش آموزان کمک کنند. این مقاله بر اهمیت طراحی بازی های آموزشی با در نظر گرفتن ویژگی های رشدی کودکان، محتوای آموزشی، و اهداف یادگیری تاکید دارد. همچنین، به چالش ها و ملاحظات مربوط به پیاده سازی موفق بازی های آموزشی در محیط های کلاس درس اشاره می شود. این مرور، اطلاعات ارزشمندی را برای معلمان، طراحان آموزشی، و سیاست گذاران فراهم می آورد تا از پتانسیل کامل بازی های آموزشی در بهبود کیفیت آموزش دوره ابتدایی بهره برداری کنند.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی ، یادگیری ، تعامل ، دوره ابتدایی ، آموزش از طریق بازی