تاثیر برنامه های فوق برنامه بر پرورش استعداد های نهفته

هدف این پژوهش مروری، بررسی تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر پرورش استعدادهای نهفته دانش آموزان است. با توجه به نقش روزافزون برنامه های غیررسمی در تربیت نسل خلاق و توانمند، این تحقیق تلاش کرده است با تحلیل و مرور منابع علمی و پژوهشی داخلی از سال ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۳، ابعاد مختلف این موضوع را مورد بررسی قرار دهد. داده ها از طریق پایگاه های اطلاعات علمی نظیر CIVILICA، مقالات کنفرانس ها، کتب راهنمای آموزشی و پایان نامه های دانشگاهی گردآوری و تحلیل شده اند.یافته های این تحقیق نشان می دهند که فعالیت های فوق برنامه، تاثیر معناداری بر ابعاد گوناگون رشد دانش آموزان دارند؛ از جمله بهبود عملکرد تحصیلی، تقویت مهارت های اجتماعی و هیجانی، رشد خلاقیت و افزایش اعتماد به نفس. همچنین، این فعالیت ها زمینه را برای شناسایی استعدادهایی فراهم می کنند که در فضای رسمی و سنتی کلاس های درسی به چشم نمی آیند. نتایج مرور پژوهش ها حاکی از آن است که دانش آموزانی که در برنامه های فوق برنامه مشارکت فعال دارند، در زمینه خودکارآمدی، انگیزش یادگیری و تعامل اجتماعی عملکرد بهتری دارند.در عین حال، موانعی نظیر کمبود منابع مالی، ضعف زیرساخت ها، کم توجهی مدیران و معلمان به نقش این فعالیت ها، و تمرکز بیش ازحد بر نظام های ارزشیابی سنتی، از جمله چالش های اجرای موثر این برنامه ها محسوب می شوند. این تحقیق با تبیین چالش ها و فرصت های موجود، پیشنهادهایی کاربردی برای ارتقاء کیفیت و اثربخشی برنامه های فوق برنامه ارائه کرده است.در نهایت، تقویت جایگاه فوق برنامه ها در نظام آموزش وپرورش می تواند گامی اساسی در جهت شکوفایی استعدادهای متنوع و پنهان دانش آموزان و تربیت نسلی چندبعدی و خلاق باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های فوق برنامه ، استعدادهای نهفته ، عملکرد تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، آموزش غیررسمی ، خلاقیت