بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی دانش آموزان در رشد مهارت های اجتماعی

اصطلاح یادگیری مشارکتی به یک روش آموزشی که دانش آموزان در سطوح مختلف عملکرد، در گروههای کوچک برای رسیدن به اهداف مشترک فعالیت می کند بر می گردد و دانش آموزان بهمان اندازه که برای یادگیری خودشان مسئول هستند برای یادگیری دیگران نیز مسئول می باشند (گاکهال ، ۱۹۹۵). از جمله مدافعان این روش جانسون و جانسون (۱۹۸۷) و اسلاوین هستند. از لحاظ تجربی، اسلاوین گفته است که پژوهش های انجام شده درباره روش یادگیری مشارکتی نشان داده اند که این روش در بالا بردن سطح پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در موضوع های مختلف و در سطوح مختلف تحصیلی مفید است. اسلاوین همچنین به شواهدی اشاره کرده است که نشان می دهند، روش یادگیری مشارکتی روابط میان دانش آموزان نژادهای مختلف را درکلاسها بهبود می بخشد.همچنین این روش موجب بالا رفتن سطح عزت نفس و سایر ویژگیهای عاطفی دانش آموزان می شود(سیف، ۱۳۷۹). باید گفت شیوه یادگیری مشارکتی ارتباط مطلوبی بین دانش آموزان بوجود می آورد، آنها را برای یادگیری بهتر بر می انگیزد و عزت نفس دانش آموزان را ارتقاء می دهد. (کدیور، ۱۳۸۱).