بررسی تاثیر تکنولوژی آموزشی و کاربرد آن در تعلیم وتربیت

دانش آموزان دوره ابتدایی در مقطعی در حال تحصیل هستند که عمده هدف این دوره «پرورش مهارت های عمومی» کودکان است؛ از جمله: مهارت های ارتباطی، کار گروهی، خودکنترلی، دوست یابی، زیست اجتماعی، صحیح سخن گفتن و آمادگی برای شنیدن. اگر کاربرد فناوری در دوره ابتدایی مانع پرورش مهارت های عمومی باشد، اصلا توصیه نمی شود. کاربرد نسنجیده فناوری و حالت افراطی آن، ممکن است به مهارت هایی همچون ارتباطات زنده اجتماعی، دوست یابی، مهارت های کلامی و شنیدن آسیب جدی وارد کند. کودکان دوره ابتدایی از نظر رشد شناختی در مرحله عملیات عینی قرار دارند. به همین دلیل، در این دوران، آموزش و یادگیری از طریق تجربه های دست اول و عینی و ممزوج با دنیای واقعی، اهمیت زیادی دارد. اگر فناوری ها بتوانند در خدمت این تجربه های عینی باشند یا به عینی شدن مفاهیم انتزاعی کمک کنند، حتما اثربخش خواهند بود. مثلا شبیه سازی های دیجیتالی، واقعیت افزوده و بازی های آموزشی رایانه ای می توانند چنین نقشی داشته باشند. محتواهای چندرسانه ای به طور عمده، به دلیل عینی سازی مفاهیم، ارائه منابع متنوع برای یادگیری، ارائه همراه با جذابیت و دارا بودن جنبه های هنری و زیباشناسانه، می توانند از مصداق های استفاده صحیح از فناوری آموزشی در دوره ابتدایی باشند. رشد مهارت های بدنی و فیزیکی در دوره ابتدایی مرحله مهمی است.