مقایسه قابلیت جذب نانو زئولیت های طبیعی فیروزکوه و تبریز در حذف یون های توریم و اورانیم از محلول آبی

جداسازی یون­ های توریم و اورانیم موجود در پسمان­ های رادیواکتیو از فرایندهای مهم و پیچیده در مدیریت و انبارکردن دورریزهای رادیواکتیو صنایع هسته­ ای به حساب می­ آید. یکی از رو ش­های حذف عنصرهای رادیواکتیو از پسمان­های هسته­ای استفاده از جاذب­ های طبیعی است. با این رویکرد در این پژوهش زئولیت­ های طبیعی مربوط به منطقه ­های فیروزکوه و تبریز با استفاده از دستگاه­ های FT-IR، XRD، BET و XRF شناسایی شدند.بررسی نتیجه­ ها نشان داد که نمونه ­های طبیعی دارای ساختار کلینوپتیلولیت و فروکارفولیت و میانگین اندازه ذره ­ها ۳۰ و ۷/۳۸ نانومتر و مساحت سطح ۵۱/۲۸ و ۷۸/۴ متر مربع بر گرم به ترتیب برای زئولیت­های فیروزکوه و تبریز است.تاثیر متغیرهای pH، زمان تماس فاز محلول و مبادله­کننده، غلظت اولیه یون­ها و مقدار جرم جاذب بر میزان جذب بررسی و شرایط بهینه برای عملکرد دلخواه مبادله­کننده ­ها برای جداسازی یون­ های مورد مطالعه تعیین شد. بیش ­ترین جذب یون­ های توریم بر روی هر دو جاذب در شرایط آزمایشی بهینه در غلظت ۲۵ میلی گرم بر لیتر، pHبرابر۴، زمان تماس ۲۴۰ دقیقه و وزن ۱/۰ گرم، %۹۳/۹۶ و %۵۷/۹۶ وبرای یون اورانیم نیز بیش ­ترین جذب در غلظت ۲۵ میلی ­گرم بر لیتر،  pH برابر ۴ برای زئولیت فیروزکوه و  pH برابر ۵=برای زئولیت تبریز، زمان تماس ۲۴۰ دقیقه و وزن ۱/۰ گرم، %۰۱/۹۳ و %۶۸/۵۲ به ترتیب توسط زئولیت فیروزکوه و تبریز به دست آمد که با افزایش جرم زئولیت تبریز تا ۳/۰ گرم بیش­ ترین مقدار جذب اورانیم به %۶۵/۸۳ رسید.

کلیدواژه ها:

زئولیت ، اورانیم ، توریم ، جاذب طبیعی ، مدیریت پسمان