کاربرد طیف های فرابنفش- مرئی و رزونانس مغناطیسی هسته ای دی کاتیون پورفیرین ها در بررسی انعطاف پذیری ساختاری پورفیرین ها در حالت محلول

در این پژوهش، تاثیر پروتون­دار شدن مرکز پورفیرین بر طیف­های UV-vis، ۱۳C NMR و ۱H NMR مزو- تترا(آریل)پورفیرین­ها بررسی شد. پورفیرین­ های به کار برده شده از نظر توانایی  الکترون­د هندگی و ازدحام فضایی گروه­ های موقعیت مزو با هم تفاوت دارند. در طیف UV-vis جابجایی در موقعیت نوار سورت و در طیف­های NMR تغییر در جابجایی شیمیایی هیدروژن و کربن ­های موقعیت بتا شواهدی در مورد میزان تغییر شکل بیرون از صفحه ­ای هسته پورفیرین به دست می­ دهند. همچنین، موقعیت نوارهای مربوط به طول­ موج­ های بلندتر در طیف UV-Vis دی­کاتیون­ها ارتباط مستقیمی با میزان هم­صفحگی گروه­های آریل موقعیت­ های مزو با صفحه میانگین پورفیرین دارد. جانشین کردن موقعیت اورتوی گروه فنیل با گروه­های حجیم متیل و کلر منجر به کاهش زیادی در میزان زینی ­شکل­ شدن مرکز پورفیرین و هم ­صفحگی گرو ه­های آریل با آن م ی­شود. به­ کارگیری هم­زمان از سه نوع طیف­بینی یاد شده، اطلاعات مفیدی در مورد میزان انعطاف­پذیری هسته پورفیرین نسبت به تغییر ساختار از صورت­­ بندی مسطح به صورت­ بندی زینی­شکل فراهم می ­کند. همچنین این تغییرهای طیفی امکان مقایسه  اندازه نسبی زاویه دووجهی بین گروه­ های آریل و صفحه میانگین پورفیرین­های گوناگون را فراهم می ­کند.

کلیدواژه ها:

پروتون دارکردن پورفیرین ها ، طیف بینی UV-Vis ، ۱۳C NMR و ۱H NMR ، ساختار حالت محلول ، نوار سورت ، نوار Q ، جابجایی طیفی