میکرواستخراج مایع – مایع پخشی برای پیش تغلیظ داروی فنتانیل از ماتریکس آبی و اندازه گیری آن با استفاده از اسپکتروسکوپی مرئی – فرابنفش
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-38-4_015
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در این پژوهش ازروش میکرو استخراج مایع مایع پخشی (DLLME) و به دنبال آن اسپکتروفتومتری UV-Vis برای پیش تغلیظ و اندازه گیری داروی فنتانیل در نمونه های آب، پلاسما و ادرار استفاده شد. mL ۱۰ از محلول نمونه آبی شامل داروی فنتانیل که به وسیله بافر فسفات در۱۰pH= تنظیم شده در یک لوله شیشه ای ۱۵ میلی لیتری ته مخروطی شکل قرار داده شد. سپس با استفاده از میکرو سرنگ، محلول کلروفرم دارای آلیکوات s۳۳۶ به سرعت به محلول تزریق شد. محلولی ابری تشکیل شده و استخراج فراورده به درون قطره های ریز کلروفرم صورت گرفت. سپس این مخلوط به مدت زمان مشخص سانتریفیوژ شد و فاز آلی در لوله ته نشین شد. پس از حذف فاز آبی بالایی، فاز آلی باقی مانده با یک میکرو سرنگ برداشته شد و جذب آن نسبت به محلول شاهد و در طول موج nm ۲۶۵ خوانده شد. در این روش ازحلال های پخش کننده مرسوم برای پراکندگی حلال استخراجی استفاده نشده، زیرا آلیکوات s۳۳۶ تزریقی به همراه کلروفرم، افزون برایجاد کاتیون همراه زوج یون، به عنوان پخش کننده برای تشکیل محلول ابری نیز نقش بازی می کند که نه تنها نتیجهه ای میکرو استخراج مایع-مایع پخشی را به دنبال دارد، بلکه یک روش سبز نیز به حساب می آید. حد تشخیص این روش برای اندازه گیری فنتانیل برابر mg/L۰۰۲/۰ و منحنی برسنجی در بازه غلظت mg/L۵۲-۰۱/۰ خطی بود. انحراف استاندارد نسبی ( ۷ = n ) برای استخراج فنتانیل ۷/۲ درصد و فاکتور پیش تغلیظ ۵/۵۵ محاسبه شدند. از برتری های این روش می توان به سادگی، سریع بودن، هزینه کم و فاکتور پیش تغلیظ بالا اشاره کرد. به طور تقریب در همه ی اندازه گیری های داروی فنتانیل انجام شده از دستگاه های پیچیده برای اندازه گیری آن ها استفاده شده است. برخی ارقام شایستگی این روش قابل مقایسه با روش های گزارش شده پیشین هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی فرج زاده
گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
کوروش ادیب
گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
مهدی رحیمی نصرآبادی
دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :