کاربرد غشای پلیمری در نمک زدایی از آب

فرایندهای غشایی از مرسوم ترین روش ها برای شیرین سازی آب و حذف نمک ها از آب های شور به شمار می آیند و با توجه به برآورد هزینه و مصرف انرژی، فرایندهای مناسبی هستند که کاربرد عملی گسترده ای دارند. طراحی غشاها به شکل­ ها و اندازه­ های گوناگون، انجام فرایند جداسازی در دمای محیط، کم­ترین مصرف مواد شیمیایی مانند حلال ها و سایر افزودنی ها از برتری های فناوری غشایی نسبت به فرایندهای معمول و کلاسیک جداسازی می­ باشند. فرایندهای غشایی متفاوتی برای شیرین سازی آب استفاده می شود که شامل فرایندهای غشایی اسمز معکوس، الکترودیالیز، میکروفیلتراسیون، اولترافیلتراسیون و نانوفیلتراسیون می باشند که البته اهمیت دو روش اسمزمعکوس و الکترودیالیز از سایر روش ها بیش ­تر است.  غشاهای به­کار رفته در صنعت شیرین سازی آب به­طور عمده از انواع پلیمرها هستند و پلیمرها با توجه به تنوع ساختاری و ویژگی ­ها از جایگاه ویژه ای دراین بین برخوردارند به طوری که دامنه کاربرد آن ها در فرایندهای غشایی در حال افزایش است. از مناسب ترین و کارآمدترین غشاهای پلیمری قابل کاربرد در کشور می توان به سلولزاستات، غشاهای کامپوزیتی پلی آمید، پلی سولفون ، پلی اتیلن، پلی پروپیلن ، پلی کربنات، پلی تترا فلورو اتیلن، پلی وینیلیدین فلوراید و پلی دی متیل سیلوکسان اشاره کرد. روش های مهم بهبود کارایی غشاهای پلیمری برای نمک زدایی از آب شامل موردهای بسیاری است که تهیه کوپلیمرها و همچنین آمیزه های پلیمری، انجام اصلاح های شیمیایی بر روی ساختار پلیمرها و یا عامل دار کردن شیمیایی آن ها، تهیه کامپوزیت ها، و انجام اصلاحات فیزیکی و یا شیمیایی در سطح برخی پلیمرها از اولویت بالاتری برخوردارند که باید به بروز تلفیقی از ویژگی­ های دلخواه مکانیکی، آب دوستی، شیمیایی، گرمایی و مقاومت هیدرولیزی در پلیمر منجر شود و در همان حال پلیمر مربوطه از شار و طرد نمک چشمگیری نیز برخوردار باشد. در این مقاله، فرایندهای غشایی و پلیمرهای گوناگون مورداستفاده در این صنعت معرفی خواهند شد.

کلیدواژه ها:

حذف نمک ، اسمزمعکوس ، الکترولیز ، پلی اترسولفون ، سلولزاستات