پیرولیز دو مرحله ای نفت کوره پالایشگاهی به اولفین ها و سوخت
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 74
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-38-4_022
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1404
چکیده مقاله:
در این پژوهش ، فرایند دو مرحله ای پربازدهی برای تبدیل نفت کوره پالایشگاهی به مواد باارزشی همچون اولفین ها و سوخت مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله ی نخست فرایند، خوراک سنگین و نامرغوب پالایشگاهی با فراوری گرمایی در فاز مایع و در شرایط به طور کامل ملایم عملیاتی قرار گرفت تا ترکیب های گرانرو و سنگین آن حذف شوند و فراورده به دست آمده قابلیت استفاده به عنوان خوراک واحدهای تولید اولفین را داشته باشد. عملیات فراوری گرمایی در سه دمای ۳۶۰، ۴۰۰ و ۴۴۰ درجه سلسیوس انجام شد و انرژی فعال سازی مربوط به واکنش با استفاده از رابطه ی آرنیوس برابر با ۵/۶۸ کیلوژول بر مول تخمین زده شد. آنالیز گرمایی انجام شده روی خوراک سنگین موجود مطابق با مدل ایزوکانورژنال کیسینجر طی چهار برنامه ی دمایی گوناگون، انرژی فعال سازی برابر با ۹/۵۹ کیلوژول بر مول را برای تجزیه گرمایی نفت کوره پالایشگاهی به دست داد که تطابق قابل پذیرشی با انرژی فعال سازی به دست آمده از رابطه آرنیوس داشت. بیش از ۹۰ درصد از خوراک سنگین در دمای ۴۴۰ درجه سلسیوس به فراورده (به طور عمده مایع با بازده بیش از ۷۶ درصد وزنی) تبدیل شد. فراورده مایع به دست آمده به عنوان خوراک در فرایند شکست گرمایی در فاز گاز و در بازه ی دمایی ۵۵۰ تا ۷۵۰ درجه سلسیوس به کار گرفته شد. میزان اولفین تولید شده در این مرحله و در دمای ۷۵۰ درجه سلسیوس، بیش از ۸۸ درصد وزنی از ترکیب درصد گاز به دست آمده و بیش از ۴۵ درصد وزنی از فراورده های پایانی فرایند را به خود اختصاص داد. با کاهش دما از میزان تولید اولفین ها کاسته شد و فرایند به سمت تولید فراورده های مایع شامل بنزین و دیزل پیش رفت به گونه ای که در دمای ۵۵۰ درجه سلسیوس تنها حدود ۱ درصد وزنی گاز تولید شد و باقی مانده فراورده های مایع و به طور عمده سوخت دیزل بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا شیروانی
پژوهشکده پتروشیمی، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
محمد قشقائی
پژوهشکده پتروشیمی، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
مهدی قمبریان
پژوهشکده پتروشیمی، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :