سنتز گاما-آلومینا با سطح ویژه و حجم حفره بالا به روش سل-ژل با کمک پلی اتیلن گلایکول

در این پژوهش، تاثیر پلی اتیلن گلیکول بر سنتز و ویژگی­ های ساختاری پایه گاما آلومینا بررسی شد. بدین منظور از فرایند سل-ژل به عنوان روش سنتز و از آلومینیوم ایزوپروپوکسید به عنوان پیش ­ماده برای تهیه گاما آلومینا بهره گرفته شد. از آنالیز جذب و دفع نیتروژن به­ منظور محاسبه­­ ی سطح ویژه، حجم روزنه ها و توزیع اندازه روزنه های گاما آلومیناهای سنتز شده با درصد مولی­ های گوناگون پلی اتیلن گلیکول استفاد شد. نتیجه ­ها نشان داد که سطح ویژه( m۲/g۳۴۴) و حجم روزنه ­هی (cm۳/g ۲/۲)بهترین آلومینای سنتز شده با نسبت مولی ۰۵/۰ پلی اتیلن گلیکول به آلومینیوم ایزوپروپوکسید نسبت به نمونه سنتز شده در غیاب پلی اتیلن گلیکول به ترتیب حدود ۴۰ و ۳۴۰ درصد افزایش را نشان می ­دهد. هم چنین دیده شد با افزایش نسبت مولی پلی ­اتیلن ­گلیکول به بیش از ۰۵/۰ تغییر چشمگیری در ساختار آلومینا به ­وجود نمی ­آید. بهترین نمونه گاما آلومینای سنتزی به ­وسیله آنالیزهای جذب و دفع نیتروژن، میکروسکوپ الکترونی روبشی و پراش سنجی پرتو ایکس مورد مطالعه بیش ­تر قرار گرفت و با گاما آلومینای تجاری تهیه شده از شرکت مرک با سطح ویژه ( m۲/g۱۷۴)  و حجم روزنه ها (cm۳/g ۵/۰) مقایسه شد. بر اساس نتیجه­های پراش پرتو ایکس اندازه بلورهای گاما آلومینای مرک و بهترین نمونه سنتزی به ترتیب ۱۳ و ۷  نانومتر محاسبه شدند برخلاف روش ­های پیشین سنتز گاما آلومینا که نمونه ­های سنتزی با سطح ویژه بالا، به طور معمول دارای حجم روزنه ­های کمی بودند،  استفاده از پلی اتیلن گلیکول در فرایند سل-ژل افزون بر افزایش سطح ویژه موجب افزایش چشمگیری در حجم روزنه ها نیز شد. همچنین سنتز گاما آلومینا با استفاده از پلی ­اتیلن­ گلیکول  از پیچیدگی کم­ تری  نسبت به سایر روش ­ها برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سل-ژل ، گاما آلومینا ، پلی اتیلن گلیکول ، سطح ویژه ، حجم روزنه