بهینه سازی واحد تقطیر اتمسفریک پالایشگاه نفت لاوان با تغییر نسبت میعان های گازی در خوراک با استفاده از روش سطح پاسخ (RSM)

در این مقاله، یک روش مد­ل ­سازی آماری برای بهینه سازی واحد تقطیر اتمسفری پالایشگاه نفت لاوان ارایه شده است. با استفاده از روش سطح پاسخ  (RSM)، تاثیر هم ­زمان مقدار نفت خام و میعان­ های گازی بر روی میزان تولید گاز مایع، نفتای سبک و سنگین، نفت گاز و نفت کوره توسط نرم افزار Design Expert  بررسی شد. به این منظور از ۶۲۳ عدد آزمایش تجربی در شرایط عملیاتی گوناگون استفاده شد. برای تعیین اهمیت اثرها و بر هم کنش هر پارامتر  بر روی میزان تولید هر یک از فراورده ­های خروجی، تجزیه و تحلیل واریانس (ANOVA) به کار گرفته شد. نتیجه ­ها  نشان می دهد که مقدار R۲ بیش از ۹۲/۰و R۲ تعدیل شده در توافق خوبی با R۲  می باشد. پس از تایید مدل ریاضی ارایه شده، به منظور افزایش تولید فراورده ­های دلخواه و با ارزش افزوده بالا مانند نفتای سبک و سنگین و کاهش تولید نفت کوره به عنوان یک فراورده ­ی غیردلخواه، بهینه سازی نیز انجام شد. مطابق با نتیجه­ های بهینه سازی و با درنظر گرفتن محدودیت های عملیاتی، بیش­ ترین مقدار فراورده­ های دلخواه و کم ­ترین مقدار نفت کوره به عنوان هدف اصلی این پژوهش، در مقدار خوراک کل (BPD) ۵۶۵۰۰  و با مخلوطی متشکل از ۵۷ درصد میعان­ های گازی و ۴۳ درصد نفت خام دست یافتنی است. در ادامه به منظور اجرای شرایط بهینه، تغییرهای فرایندی لازم اعمال شد و شرایط بهینه با موفقیت اجرا شد.

کلیدواژه ها:

واحد تقطیر اتمسفریک ، نفت خام ، میعان های گازی ، بهینه سازی ، روش سطح پاسخ