مروری بر نقش مولکول های حلال کوئوردینه شده، مهمان، لیگاند پیلار و اتصال دهنده های دی کربوکسیلاتی در سنتز نانو ذراه های روی(II) اکسید از چارچوب های فلز-آلی نانو متخلخل

چارچوب­ های فلز آلی به دلیل داشتن ویژگی­ های منحصر به فرد، کاربردهای زیادی دارند. چارچوب­ های فلز آلی هنگامی که مورد استفاده قرار می­گیرند باید به چارچوب­ های فلز آلی فعال شده، یعنی ساختاری با حفره­ های خالی تبدیل شوند. نانو ذره­ های ZnOرا می­ توان از کلسینه کردن چارچوب های فلز آلی غیر فعال و فعال شده تهیه کرد. در این مقاله، مروری بر نتیجه­های به دست آمده از پژوهش­های اخیر خود در زمینه تهیه نانو ساختارهای ZnOاز چارچوب­ های فلز-آلی خواهیم داشت. نتیجه­ های به دست آمده نشان می­ دهند که چارچوب­ های فلز آلی غیر فعال می ­توانند پیش ماده های بسیار مناسبی برای تهیه نانو ذره­ های کروی ZnO باشند اما در شکل فعال آن­ ها، تمایل به سمت ایجاد ساختارهای تجمع یافته و آگلومره شده است. می ­توان گفت که اگر تعداد و اجزای آلی به­کار رفته در ساختار یک چارچوب فلز آلی بیش­ تر باشد، نانو ذره ­های ZnOبه دست آمده از آن اندازه کوچک­ تر و ریخت شناسی یکنواخت ­تری خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

چارچوب فلز-آلی ، نانو متخلخل ، نانو ذره ، روی(II) اکسید