تهیه نانوپودر روی اکسید به روش سوختن ژل و استفاده از آن در ساخت پوشش های مقاوم به خوردگی کامپوزیتی پلیمر/ روی اکسید

پوشش های کامپوزیتی پلیمر/ سرامیک از گزینه های مناسب برای جلوگیری از خوردگی لوله هایانتقال آب و پساب محسوب می شوند. در این پژوهش، ابتدا نانوپودر روی اکسید به روش سوختن سل ژل تولید شد و سپس دو نوع پوشش کامپوزیتی اپوکسی/ روی اکسید و پلی آنیلین/ روی اکسید، بر روی لوله های فولادی اعمال شد و ویژگی های آنها بررسی شد. به منظور بررسی ویژگی های نانوپودر و پوشش ها، آنالیزهای XRD، SEM، FT-IR و آزمون های ویژگی های مکانیکی انجام شد. میزان ورود عناصر پوشش به داخل آب آشامیدنی نیز اندازه گیری شد. نتیجه ها نشان داد که غلظت فلزهای وارد شده به آب کمتر از استاندارد بوده و سلامت آب را به خطر نمی اندازد. برای بررسی رفتار خوردگی پوشش اعمال شده بر لوله فلزی، پتانسیل مدار باز بر روی دو نوع پوشش انجام شد. برای ارزیابی توانایی پوشش در کاهش سرعت خوردگی نیز، منحنی های تافل رسم شدند و مطالعه های خوردگی بر روی نمونه ها صورت پذیرفت. نتیجه ها نشان دادند که حضور ذره های ۲۵ نانومتری روی اکسید در کنار پلیمر، مقاومت به خوردگی لوله های فولادی را به میزان زیادی افزایش می دهد، و در این رابطه پوشش های اپوکسی/ روی اکسید بهتر عمل می کنند

کلیدواژه ها:

پوشش های نانوکامپوزیتی ، روش سوختن ژل ، پلیمر ، روی اکسید ، خوردگی شیمیایی