بررسی اثرهای نانوذره های تیتانیم دی اکسید بر مقدار حفاظت در برابر پرتوهای فرابنفش در کرم های ضدآفتاب

سه نمونه تیتانیم دی اکسید تجاری موجود در بازار در اندازه نانو، به منظور استفاده در فرمولاسیون کر م های ضدآفتاب و بررسی نقش آن در ویژگی های مرتبط با عملکرد ضدآفتاب، یعنی SPF، UVAPF و طول موج بحرانی(λc) انتخاب شد. سپس اندازه ذره های این نمونه ها با روش اسپکتروسکوپی همبستگی فوتون تعیین و مشخص شد که با اندازه ی ذره های اعلام شده در برچسب آن ها تفاوت زیادی دارد. درنتیجه با استفاده از روش های آسیاب کردن و یکنواخت کردن در زمان های گوناگون، اندازه ذره های اولیه کوچک تر شد و از این ذره ها در فرمولاسیون مرجع استفاده شد. سپس ویژگی های عملکردی هر فرمولاسیون با روش های استاندارد تعیین شد. برای هر فرمولاسیون، دو پارامتر مهم شامل pH و غلظت تیتانیم دی اکسید در حالت های گوناگون و اثر این پارامترها بر عملکرد فرمولاسیون های کرم های ضدآفتاب مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه ها نشان می دهد که در بین روش های آماده سازی، استفاده از یکنواخت کننده ی فراصوت بهترین عملکرد (رساندن اندازه ی ذره ها به ۶/۱۴۲، ۸/۲۵۴ و ۸/۳۶۲ نانومتر برای هر نمونه در ۱۵ دقیقه) و کم ترین زمان یکنواخت کردن (۱۵ دقیقه) را برای تمام نمونه های تیتانیم دی اکسید دارد و از سه نمونه تیتانیم دی اکسید، نمونه ای که بدون اصلاح و یا پوشش است، ک م ترین میزان تجمع ها را داشته و راحت تر از سایر نمونه ها کوچک تر شده است. به طور کلی فرمولاسیون های با کم ترین مقدارهای اندازه ذره ها، بیش ترین مقدار حفاظت در برابر آفتاب (SPF ) را فراهم کرد و مشخص است که می توان با کمک تیتانیم دی اکسید به مقدارهای بالای SPF دست یافت.

کلیدواژه ها:

کرم ضدآفتاب ، تیتانیم دی اکسید ، فناوری نانو ، محافظ در برابر آفتاب (SPF) ، UVAPF ، طول موج بحرانی