شناسایی و اولویت بندی شاخصهای مدیریت دانش و مدیریت تداوم کسب وکار شرکتها و واحدهای صنعتی و خدماتی شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی و ارزیابی همزمان شاخصهای مدیریت دانش و مدیریت تداوم کسب وکار است. روش پژوهش توصیفی - پیمایشی و ازنظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شرکتها و واحدهای صنعتی و خدماتی شهر تهران است. با توجه به نداشتن آمار دقیق از جامعه آماری، تعداد ۳۸۴نفر از طریق فرمول تعیین حجم کوکران بهعنوان نمونه آماری، به روش سهمیه ای از ۵ منطقه (شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) شهر تهران، انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه مدیریت دانش (همتی، ۱۳۸۹) و پرسشنامه تداوم کسب وکار (مقیمی و رمضان، ۱۳۹۰)، است. تجزیه وتحلیل دادهها با آزمون تحلیل عاملی تاییدی و استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۵در سطح معنیداری (α≥۰/۰۵)انجام شده است. نتایج تحقیق حاکی از ارزیابی مناسب وضعیت مدیریت دانش و مدیریت تداوم کسبوکار میان شرکتها و واحدهای صنعتی و خدماتی شهر تهران میباشد بهنحویکه کلیه مولفههای هر دو متغیر بالاتر از حد متوسط ارزیابی شده است. بر اساس یافتهها، از بین شاخصهای مدیریت دانش، تسهیم دانش دارای بیشترین بار عاملی و بقیه مولفهها به ترتیب شامل بهکارگیری دانش، خلق دانش، ذخیره سازی دانش هستند. همچنین از بین عوامل مدیریت تداوم کسبوکار، عوامل رفتاری بیشتر از عوامل دیگر بوده و پس از آن به ترتیب، عوامل فنی، عوامل وظیفه ای و عوامل مربوط به اقدامات مدیریت قرار دارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، مدیریت تداوم کسب وکار ، تسهیم دانش ، عوامل وظیفه ای