ارزیابی توان آب و هوایی در توسعه گردشگری طبیعی شهر سنقر کرمانشاه

گردشگری، یکی از بزرگ ترین صنایع اقتصاد جهانی است. اکوتوریسم نیز یکی دیگر از شاخه های گردشگری است که مبتنی بر جاذبه های طبیعی است. جاذبه های طبیعی و آب و هوایی متفاوت، دستمایه مهمی در حوزه اقتصاد برای انسان به ارمغان آورده است که مسلما بهره برداری از آن مستلزم فراهم کردن شرایط مختلفی است و در کل بستگی به ثبات در بخش گردشگری دارند. برنامه ریزی گردشگری بر مبنای اکوتوریسم شامل پیشرفت های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، ایجاد فرصت های طالیی برای سرمایه گذاران و ایجاد اشتغال مناسب بر مبنای مسئولیت پذیری در جوامع مختلف به خصوص کشورهای درحال توسعه است. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی توان آب و هوایی شهر سنقر برای فعالیت های گردشگری است. بدین منظور با استفاده از مدل تعادل دمایی و شاخص های اقلیم و آسایش، SB و شاخص سختی هوا یا بودمنز TEK، شهر سنقر از توان قابل ملاحظه آب و هوایی-محیطی (واقعیت های آب و هوایی-محیطی) برخوردار است که در عرصه توسعه و گسترش گردشگری می توانند بسیار مفید و موثر باشد. باتوجه به نتایج به دست آمده، شهر سنقر در اواسط بهار، اواخر تابستان و اوایل پاییز با قرارگیری در شرایط آسایش (باالترین پتانسیل و بهترین شرایط اقلیمی-توریستی) را برای گردشگری دارد. TCI>۸۰ (شهرسنقر TEK BS، TCI آب و هوا، گردشگری، مدل

کلیدواژه ها:

آب و هوا ، گردشگری ، مدل