تاثیر آموزش موسیقی بر پردازش زمانی شنوایی و درک گفتار

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 60

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRCMMS11_059

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1404

چکیده مقاله:

پژوهشگران در حوزه های روان آکوستیک و الکتروفیزیولوژی عمدتا بر نشان دادن عملکرد عصبی بهتر و متفاوت موسیقی دانان تمرکز کرده اند. این مطالعه به بررسی تاثیر موسیقی بر سیستم شنوایی، سیستم های غیرشنوایی و همچنین بهبود مهارت های زبانی و شناختی پس از گوش دادن به موسیقی یا دریافت آموزش موسیقی می پردازد. مطالعات نشان می دهند که موسیقی بر پردازش شنوایی از حلزون گوش تا قشر شنوایی ثانویه و سایر بخش های مغز تاثیر می گذارد. علاوه بر این، تاثیر موسیقی بر درک گفتار و سایر پردازش های شناختی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. برخی از مقالات به پردازش پایین به بالا و برخی دیگر به پردازش بالا به پایین اشاره کرده اند که به تفصیل شرح داده شده اند. گوش دادن به موسیقی و دریافت آموزش موسیقی در بلندمدت باعث ایجاد انعطاف پذیری (پلاستیسیته) از حلزون گوش تا قشر شنوایی می شود. از آنجا که مسیر پردازش اصوات موسیقی به طور عملکردی با مسیر پردازش گفتار همپوشانی دارد، موسیقی به درک بهتر گفتار نیز کمک می کند. هر دو عملکرد ادراکی و شناختی در این فرآیند دخیل هستند. موسیقی بخش وسیعی از مغز را درگیر می کند، بنابراین می توان از آن به عنوان یک مکمل در برنامه های توانبخشی استفاده کرد و به بهبود مهارت های گفتاری و زبانی کمک کرد. کلمات کلیدی: پردازش شنوایی؛ درک گفتار؛ موسیقی مقدمه نوزادان به طور طبیعی تمایل ذاتی به یادگیری زبان دارند و معمولا تا سن ۳ یا ۴ سالگی به راحتی صحبت می کنند و تمام مهارت های ضروری برای پردازش گفتار را کسب می نمایند. از سوی دیگر، انسان ها به طور فطری توانایی درک زیبایی های موسیقی را دارا هستند و قادرند از آن لذت ببرند. ویلسون معتقد است که یادگیری زبان در کودکان به سرعت و به صورت خودکار اتفاق می افتد، در حالی که یادگیری موسیقی فرآیندی کندتر است و نیازمند آموزش و تمرین مداوم می باشد. او این نظریه را مطرح می کند که موسیقی احتمالا ریشه در زبان دارد [۱]. سیستم شنوایی انسان نقش کلیدی در یادگیری موسیقی ایفا می کند و به همین دلیل، بیشترین تغییرات ناشی از آموزش موسیقی در این سیستم رخ می دهد. این تغییرات شامل تحولات عملکردی و ساختاری در مسیر شنوایی، از ساقه مغز تا قشر اولیه و مناطق مرتبط، و همچنین مناطقی است که در پردازش های پیچیده تر شنوایی دخیل هستند. موسیقی به عنوان هنر ترکیب اصوات آوازی یا سازها برای خلق زیبایی و بیان احساسات تعریف می شود. همچنین می توان آن را علم یا هنر تنظیم اصوات در قالب نت ها

نویسندگان

امید رشیدی

دانشجوی کارشناسی شنوایی شناسی در دانشگاه علوم پزشکی ایران