راهکارهای نوین در جهت بهبود مشکلات منابع آبهای زیرزمینی

در این مطالعه سعی شد با بررسی منابع و مطالعات انجام شده در رابطه با پایداری منابع آب زیرزمینی در برابر آسیب پذیری و آلودگی، تالشهای اصلاحی موفق در این راستا را برجسته کرده و با تداوم گفتگو پیرامون ضرورت پایداری آبهای زیرزمینی، اقدامات کاربردی تر را بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات پیشین، مشخص نمود. بر اساس نتایج کلی این پژوهش، تصمیم گیرندگان می توانند با اصلاح یا وضع قوانین جدید، با اتخاذ بهترین شیوه ها در کشاورزی و صنعت به طور قابل توجهی ورود آلاینده ها را به سیستم های آب زیرزمینی کاهش دهند. کمپین های آگاهی عمومی و مشارکت جامعه نیز به همان اندازه در ترویج نظارت بر منابع آب زیرزمینی و تشویق شیوه های پایدار در میان کاربران، حائز اهمیت می باشد. علاوه بر پیشرفتهای تکنولوژیکی و مرتبط با اقلیم، اعمال چارچوب های حکومتی موثر برای تضمین استفاده پایدار از این منابع و همچنین محافظت در برابر آلودگی نیز بسیار حائز اهمیت می باشند. در نهایت اینکه نیاز است پایش این منابع به صورت منظم انجام و مطالعات و بررسی ها نیز متناسب با آن صورت گیرد. این روند با بررسی نتایج حاصل از اعمال رویکردهای اصلاحی، می تواند با کنترل شرایط موجود، به مرور به بهبود وضعیت بحران کمیت و کیفیت منابع آب منتج گردد. نتایج این پژوهش می تواند در درک جامعی از ماهیت چندوجهی آلودگی و مسیرهای مدیریت موثر و تالشهای حفاظتی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری نوین ، حکمرانی آب ، تغییر اقلیم ، مشارکت مردمی