الگوهای زهد و عشق در ادبیات عرفانی و غنایی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PJLCONFE01_2709
تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1404
چکیده مقاله:
این مقاله به بررسی الگوهای زهد و عشق در ادبیات عرفانی و غنایی با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی می پردازد و تلاش می کند تا تفاوت ها و شباهت های این دو جریان ادبی را از منظر موضوعات معنوی تحلیل کند. با استفاده از روش تحلیل متنی و مرور منابع کلاسیک، نقش زهد به عنوان تجلی فاصله گیری از تعلقات دنیوی و عشق به عنوان نیروی محرکه ارتباط با ذات مطلق مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که در ادبیات عرفانی، زهد و عشق به صورت تلفیقی و به عنوان دو روی یک سکه دیده می شوند، در حالی که در ادبیات غنایی، تاکید بیشتر بر جلوه های زمینی و زیبایی های ظاهری است. این مطالعه به درک عمیق تر از مولفه های معنوی ادبیات فارسی کمک کرده و زمینه های پژوهشی جدیدی را پیشنهاد می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه حمزه وری
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، تهران، تهران