تدریس در مقطع ابتدایی (دانش آموزان کم توان ذهنی)

مقاله حاضر در رابطه با تدریس در مقطع ابتدایی (دانش آموزان کم توان ذهنی) است. در ابتدای مقاله عقب ماندگی ذهنی را بدین گونه تعریف شده است: در واقع عقب ماندگی یک وضعیت و شرایط خاص ذهنی است که به علت شرایط و دلایل گوناگونی پدید می آید. البته عقب ماندگی ذهنی ممکن است در اثر یک بیماری ، عفونت یا ویروس به وجود آید، اما شرایط یا وضعیت به وجود آمده ( عقب ماندگی ذهنی ) قابل سرایت به دیگری نیست. عقب ماندگی ذهنی را می توان به دست یا پایی تشبیه کرد که خوب کار نمی کند. علت آن نیز ممکن است قبل از تولد ، مادرزادی و در چگونگی تشکیل نطفه یا به علت مشکلات و نارسایی های دوران بارداری باشد یا اینکه بر اثر مشکلات که نوزاد به هنگام تولد با آن مواجه بوده است یا به دلیل بروز ضایعات، حوادث و تصادفات در دوران زندگی کودک عارض گردد. عقب ماندگی ذهنی شرایطی است که اساسا بر ضعف توانایی عمومی و نقصان رشد هوش دلالت دارد.در ادامه مقاله مطالب زیر را فرا می گیریم: اهداف آموزشی و ویژگی های کودکان عقب مانده ذهنی، ویژگیهای عمومی دانش آموزان آهسته گام، اصول آموزش و توانبخشی کودکان و نوجوانان آهسته گام، عوامل موثر در یادگیری کودکان آهسته گام، کودکان آهسته گام سنین ابتدایی، برنامه های آموزشی و پرورشی کودکان آهسته گام سنین ابتدایی و چگونگی انتخاب یک برنامه درسی برای کودکان و دانش آموزان آهسته گام.

کلیدواژه ها:

تدریس ، کودکان کم توان ذهنی ، مقطع ابتدایی ، اهداف آموزشی