تاثیر برنامه ریزی یادگیری هوشمند بر پشتیبانی اجتماعی و یادگیری معنادار در دانش آموزان

هدف این تحقیق بررسی تاثیر برنامه ریزی یادگیری هوشمند بر پشتیبانی اجتماعی و یادگیری معنادار در دانش آموزان بود. روش تحقیق از نوع مروری بوده و مطالعات مرتبط با موضوع جمع آوری و تحلیل شدند تا نقش و اثرات برنامه ریزی یادگیری هوشمند در محیط های آموزشی شناسایی شود. یافته ها نشان داد که برنامه ریزی یادگیری هوشمند باعث ارتقای کیفیت یادگیری معنادار، افزایش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان، و تقویت پشتیبانی اجتماعی در محیط های آموزشی می شود. همچنین این برنامه ریزی با ایجاد فضای تعاملی و فراهم آوردن بازخورد مستمر، موجب توسعه مهارت های شناختی و اجتماعی دانش آموزان گردید. علاوه بر این، چالش هایی همچون کمبود زیرساخت های فناورانه، مقاومت فرهنگی و نیاز به آموزش های تخصصی برای معلمان به عنوان موانع اصلی اجرای موفق برنامه ریزی هوشمند شناخته شدند. در نهایت، این تحقیق نتیجه گرفت که برنامه ریزی یادگیری هوشمند می تواند به عنوان یک رویکرد نوین، فرصت های مناسبی برای بهبود فرایند یاددهی و یادگیری فراهم کند، به شرطی که زیرساخت ها و آموزش های لازم فراهم شود و حمایت های مدیریتی به خوبی انجام گیرد. این یافته ها می تواند راهنمایی کاربردی برای مدیران و معلمان در جهت استفاده بهینه از فناوری های نوین آموزشی باشد تا کیفیت آموزش و پشتیبانی اجتماعی دانش آموزان بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی یادگیری هوشمند ، پشتیبانی اجتماعی ، یادگیری معنادار ، فناوری آموزشی