بهینه سازی انرژی در شبکه های حسگر بی سیم

بهینه سازی مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم به عنوان یک چالش کلیدی در توسعه زیرساخت های هوشمند شهری، به ویژه در بستر شهرداری های ایران که با محدودیت منابع و دشواری های نگهداری مواجه اند، نیازمند راهکارهای فناورانه دقیق و کارآمد است. تحلیل تطبیقی الگوریتم های خوشه بندی، مسیریابی، فراابتکاری و یادگیری محور نشان داد که استفاده از رویکردهای ترکیبی مانند خوشه بندی بهینه با زمان بندی خواب گره ها و الگوریتم های تکاملی تطبیق پذیر، عملکرد بالاتری در کاهش مصرف انرژی، افزایش طول عمر شبکه و حفظ کیفیت داده ها دارد. بررسی کاربردهای شهری در حوزه هایی چون پایش سلامت سازه ها، مدیریت هوشمند پسماند و کنترل ترافیک، نشان داد که اجرای موفق این مدل ها مستلزم طراحی تدریجی، انتخاب الگوریتم های با پیچیدگی پایین و انطباق با شرایط واقعی زیرساختی است. نتایج مرور منابع داخلی و بین المللی نشان می دهد که مدل های سبک و توزیع شده، بیشترین تناسب را با نیازها و توان اجرایی شهرداری های ایران داشته و الگوریتم های هوشمند، در صورت فراهم بودن داده و توان پردازشی کافی، می توانند زمینه ساز تحقق نظارت پایدار، کم هزینه و قابل توسعه شهری باشند.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، بهینه سازی انرژی ، الگوریتم خوشه بندی ، یادگیری ماشین ، کاربردهای شهری