بررسی عوامل موثر در ایجاد رابطه مثبت بین معلم و دانش آموز

رابطه معلم و دانش آموز یکی از مهمترین مولفه های تشکیل دهنده محیط یادگیری و از عوامل بنیادین موثر بر موفقیت تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان است. یک رابطه مثبت، مبتنی بر احترام متقابل، اعتماد، همدلی و ارتباط موثر، می تواند به افزایش انگیزه تحصیلی، بهبود عملکرد شناختی، کاهش مشکلات رفتاری و تقویت مهارت های اجتماعی و هیجانی دانش آموزان منجر شود. در مقابل، روابط منفی یا بی تفاوت می تواند به بی علاقگی دانش آموزان به مدرسه، کاهش مشارکت در کلاس و افت تحصیلی بینجامد. این پژوهش به بررسی جامع عوامل موثر در شکل گیری و تقویت یک رابطه مثبت بین معلم و دانش آموز می پردازد. این عوامل در ابعاد مختلفی شامل ویژگی های فردی معلم (مانند مهارت های ارتباطی، هوش هیجانی، تخصص)، روش های تدریس و مدیریت کلاس درس (مانند تدریس فعال، بازخورد سازنده، عدالت در برخورد)، و عوامل مرتبط با دانش آموز و محیط (مانند نیازهای روانشناختی دانش آموز، حمایت مدرسه) تحلیل می شوند. هدف از این مطالعه، ارائه بینشی عمیق تر نسبت به سازوکارهای ایجاد و حفظ روابط مثبت معلم و دانش آموز و پیشنهاد راهکارهای عملی برای توانمندسازی معلمان در این راستا است تا بتوانند محیطی حمایت کننده و انگیزشی برای یادگیری فراهم آورند که در نهایت به ارتقای کیفیت آموزش و پرورش کمک شایانی کند.

کلیدواژه ها:

معلمان ، دانش آموزان ، محیط یادگیری.