هویت حرفه ای معلمی در ایران معاصر

هویت حرفه ای معلمی یکی از مفاهیم بنیادین در نظام های آموزشی است که نقش تعیین کننده ای در کیفیت تدریس، رضایت شغلی، و انگیزش درونی معلمان دارد. در ایران معاصر، شکل گیری و تحول هویت حرفه ای معلمان تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله سیاست های آموزشی، شرایط اجتماعی-فرهنگی، وضعیت اقتصادی، و جایگاه اجتماعی معلمان قرار دارد. این مقاله با هدف بررسی ابعاد هویت حرفه ای معلمی در بافت ایران معاصر تدوین شده و با بهره گیری از مطالعات نظری و تجربی، روند تحولات این مفهوم را تحلیل می کند.نتایج نشان می دهد که هویت حرفه ای معلمان در ایران در یک وضعیت پیچیده و چندوجهی قرار دارد. از یک سو، رسالت فرهنگی و اخلاقی معلمی به عنوان یک شغل مقدس در گفتمان عمومی همچنان مورد تاکید است، اما از سوی دیگر، چالش هایی نظیر حقوق و مزایای ناکافی، فشارهای اداری، کمبود فرصت های رشد حرفه ای و تضعیف نقش تصمیم گیری معلمان در مدرسه، به تضعیف احساس هویت حرفه ای منجر شده است. همچنین، انتظارات متناقض جامعه و نظام آموزشی از معلمان باعث سردرگمی در نقش ها و کاهش تعلق حرفه ای شده است.در این مقاله، بر ضرورت بازتعریف جایگاه اجتماعی و حرفه ای معلم تاکید شده و پیشنهاد می شود سیاست های آموزشی با تمرکز بر توانمندسازی معلمان، تقویت ساختارهای حمایتی، بهبود شرایط کاری و ایجاد فضاهای گفت وگو درباره تجربه های حرفه ای، به شکل گیری هویتی قوی، پایدار و پویا برای معلمان کمک کنند.در نهایت، نتیجه گیری مقاله بر این نکته تاکید دارد که تقویت هویت حرفه ای معلمان، گامی اساسی در جهت ارتقاء کیفیت آموزش و تحول مثبت در نظام تعلیم و تربیت کشور است.

کلیدواژه ها:

هویت حرفه ای ، معلم ، ایران معاصر ، آموزش و پرورش ، جایگاه اجتماعی ، توانمندسازی ، سیاست آموزشی.