«نقش معلم در شکل گیری نگرش های اولیه تربیتی در کودکان و آینده سازان تربیت کودک»

چکیده این مقاله به بررسی نقش کلیدی معلمان، به ویژه معلمان دبستان و مدرسان هنرستان های تربیت کودک، در شکل گیری نگرش های اولیه تربیتی کودکان می پردازد. نویسنده تاکید دارد که سال های آغازین تحصیل، به ویژه دوران دبستان، نقشی بنیادین در شکل گیری شخصیت و نگرش های پایدار کودکان نسبت به تربیت، آموزش و روابط انسانی دارند. معلم دبستان با رفتار، گفتار و شیوه تدریس خود می تواند الگوی تربیتی نیرومندی برای کودک باشد. این نگرش ها سپس در ذهن دانش آموزان نهادینه شده و در دوره نوجوانی و تحصیل در رشته تربیت کودک، بر شیوه تعامل آنان با کودکان تاثیرگذار می شود. معلمان هنرستان وظیفه دارند این نگرش ها را شناسایی، بازسازی یا تقویت کنند تا نسل آینده ای از مربیان آگاه، مسئول و اثربخش تربیت شود. مقاله با اشاره به چالش ها، موانع ساختاری، نقش خانواده، و اهمیت تعامل بین مقاطع آموزشی، راهکارهایی برای ایجاد انسجام تربیتی پیشنهاد می دهد. نتیجه گیری آن است که تربیت کودک نیازمند همکاری منسجم و پیوسته میان نهادهای تربیتی، به ویژه معلمان در سطوح مختلف، است.

کلیدواژه ها:

معلمان.تربیتی .دبستان.شیوه تدریس.اثربخش