بررسی نقش هوش مصنوعی، راهبردهای شناختی و رضایت از یادگیری در دانش آموزان

هدف از این پژوهش، بررسی نقش هوش مصنوعی، راهبردهای شناختی و میزان رضایت از یادگیری در فرآیند آموزش دانش آموزان بود. با توجه به تحولاتی که فناوری های نوین در عرصه تعلیم و تربیت به وجود آورده اند، این تحقیق تلاش کرد تا با بهره گیری از روش مروری، به تحلیل یافته های نظری و تجربی در زمینه کاربست هوش مصنوعی در آموزش بپردازد. برای این منظور، منابع علمی و مقالات پژوهشی منتشرشده در سال های اخیر درباره تاثیر فناوری هوش مصنوعی بر یادگیری، راهبردهای شناختی و رضایت تحصیلی دانش آموزان گردآوری و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان داد که استفاده از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می تواند موجب تقویت خودتنظیمی، بهبود مهارت های فراشناختی، ارتقاء راهبردهای پردازش اطلاعات و درک بهتر مفاهیم درسی شود. همچنین دانش آموزانی که در معرض آموزش های هوشمند قرار گرفته اند، رضایت بیشتری از فرآیند یادگیری و ارزیابی تحصیلی داشته اند. یافته ها حاکی از آن است که محیط های یادگیری هوشمند، به واسطه ارائه بازخورد فوری، آموزش شخصی سازی شده و تعامل بیشتر با محتوا، می توانند تجربه یادگیری را عمیق تر، انگیزه بخش تر و موثرتر سازند. نتیجه گیری این پژوهش بیانگر آن است که هوش مصنوعی، در صورت استفاده هدفمند و همراه با آماده سازی زیرساخت ها، ظرفیت بالایی در بهبود کیفیت آموزش دارد و می تواند به عنوان ابزاری کلیدی در برنامه ریزی آموزشی و توسعه یادگیری موثر به کار رود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، راهبردهای شناختی ، رضایت از یادگیری ، آموزش هوشمند.