تولید بیوسورفکتنت های رامنولیپید به منظور کاربرد در فرایند ازدیاد برداشت نفت

در این پژوهش، بیوسورفکتنت های رامنولیپید به عنوان عامل های ازدیاد برداشت میکروبی نفت مد نظر  قرار می گیرد. از ویژگی های مهم بیوسورفکتنت ها می توان کاهش کشش سطحی، امولسیون کنندگی نفت، سازگاری با محیط، تجزیه پذیری، پایدار بودن در مقابل دما و شوری را نام برد. در این پژوهش تولید رامنولیپید از باکتریPseudomonas aeruginosa NP۲ صورت گرفت و با توجه به شناسایی و اندازه گیری غلظت رامنولیپید توسط HPLC و TLC دیده شد تولید رامنولیپید در فاز لگاریتمی رشد شروع و تا فاز سکون ادامه می یابد.در طی بررسی تولید رامنولیپید، مشخص شد که بیشترین میزان رامنولیپید تولید شده در محیط کشت دارای روغن آفتاب گردان به عنوان تنها منبع کربن برابر با ۸/۰ گرم بر لیتر است. سرانجام، آزمایش های ازدیاد برداشت نفت با رامنولیپید تولید شده در غلظت CMCآنها انجام شد. آزمایش های سیلاب زنی مغزه شامل سیلاب زنی مغزه اشباع از نفت خام با آب نمک ۱% تا بازیافت نهایی و سپس تزریق محلول های  بیوسورفکتنت تا بازیافت نهایی انجام شد. برای این کار ، مغزه با شدت جریان ۱۰ میلی لیتر بر ساعت، تا بازیافت نهایی،با آب سیلاب زنی شد. بازیافت نهایی سیلاب زنی با آب، ۸/۶۱% به دست آمد. سپس سیلاب زنی با محلول بیوسورفکتنت انجام شد. در این آزمایش بازیافت نهایی سیلاب زنی با رامنولیپید، ۵۶/۶۸ % به دست آمد یا به عبارت دیگر در نهایت  ۷۶/۶ %  برای رامنولیپید ازدیاد برداشت نفت در مغزه به دست آمد.

کلیدواژه ها:

بیوسورفکتنت ، رامنولیپید ، فرمانتاسیون ، کشش سطحی ، ازدیاد برداشت میکروبی نفت