بررسی آزمایشگاهی تاثیر نانوسیال دارای نانوذره های کربن فعال در جذب کربن دی اکسید

افزایش گاز­های گلخانه ­ای به ویژه گاز کربن دی اکسید، از خطرات جدی تهدید­کننده محیط زیست و بالا رفتن دمای کره زمین محسوب می­ شود. یکی از روش­ های جداسازی و کاهش گازهای گلخانه ای  مبتنی بر جذب فیزیکی و شیمیایی توسط نانوسیال است.  هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر نانوسیال پایه آبی دارای نانوذره های کربن فعال سنتز شده از دورریزهای کشاورزی درغلظت­ های گوناگون نانوذره بر روی میزان جذب گاز  کربن دی اکسید می­ باشد. بدین منظور نخست نانوذره های کربن فعال از پوست گردو سنتز شدند و مشخصه های فیزیکی-شیمیایی نانوذره های سنتز شده توسط آنالیز­های FESEM،  FTIR و BET تعیین شد و به کمک این نانوذره ها، نانوسیال ها در غلظت­ های گوناگون شامل ۰۲/۰، ۰۵/۰ و ۱/۰ درصد وزنی ساخته شد. سپس در یک سلول تعادلی با تحمل فشار بالا و دارای همزن مغناطیسی، اثر نانوسیال های ساخته شده بر فرایند جذب گاز کربن دی اکسید در دمای ۳۵ درجه سلسیوس و فشار­های ۲۰، ۳۰ و ۴۰ بار مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و نتیجه های آن با آب خالص مقایسه شد. نتیجه ها نشان داد که با افزایش غلظت نانوذره و فشار اولیه میزان جذب کربن دی اکسید افزایش می ­یابد. به گونه­ ای که بیش­ترین میزان جذب در فشار ۴۰ بار و در نانوسیال با غلظت ۱/۰ درصد وزنی اتفاق می­ افتد که در این حالت میزان جذب ۲۹ درصد بیشتر از آب خالص می­ باشد.

کلیدواژه ها:

نانوذره های کربن فعال ، پوست گردو ، نانوسیال ، جذب ، کربن دی اکسید