بررسی تاثیر تغییر فشار در تکمیل ترزیقی سدیم هیپوکلریت بر ویژگی های مکانیکی و تراوایی غشای الیاف توخالی پلی سولفون

به تازگی عملیات تکمیل تزریق درونی سدیم هیپوکلریت به درون غشاهای توخالی معرفی شده است. در عملیات تکمیل تزریق درونی سدیم هیپوکلریت، محلول سدیم هیپوکلریت توسط یک پمپ با فشاری مشخص و در یک بازه زمانی تعیین شده به درون کانال الیاف توخالی از یک سو تزریق شده و از سوی دیگر خارج می ­شود. نتیجه ­های پژوهش ­های انجام شده نشان داده است که تکمیل تزریق درونی سدیم هیپوکلریت یک تکمیل نوین و با توانایی بسیار بالا در مقایسه با نوع سنتی آن می باشد. در این پژوهش تاثیر تغییرهای فشار اعمالی در تزریق تکمیل سدیم هیپوکلریت در بازه­ psig ۱۰-۳۰ بر ویژگی­ های مکانیکی، اندازه روزنه ­ها و تراوایی هیدرولیکی غشاهای الیاف توخالی پلی سولفون تولیدی مورد مطالعه قرار گرفت. برای تخمین اندازه روزنه های غشاهای الیاف توخالی از روش پردازش تصویرهای عکس­ های میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) استفاده شد. نتیجه­ ها بیانگر افزایش محسوس اندازه روزنه­ ها و تراوایی هیدرولیکی غشاهای الیاف توخالی تولید با افزایش فشار تزریق محلول سدیم هیپوکلریت در بازه­  psig ۱۰-۳۰ می ­باشد. همچنین با افزایش فشار تزریق محلول سدیم هیپوکلریت افت ویژگی­ های مکانیکی غشاهای الیاف توخالی تکمیلی محسوس می ­باشد که این امر به دست آمده از حذف بیش­تر پلی وینیل پیرولیدون (PVP) از ماتریس پلیمری غشاهای الیاف توخالی تکمیل شده می ­باشد.

کلیدواژه ها:

تکمیل هیپوکلریت ، الیاف توخالی ، پلی سولفون ، فشار تزریقی ، تراوایی هیدرولیکی