مطالعه و بررسی مقاومت به خوردگی، چسبندگی و سختی پوشش های نانوکامپوزیتی پایه اپوکسی / رس آلی شده حاوی نانوذرات اکسید آهن و اکسید روی

در این تحقیق پوشش­ های­ نانوکامپوزیتی جدید بر پایه اپوکسی با درصدهای مختلف تقویت کننده رس آلی شده حاوی نانوذرات اکسید آهن و اکسید روی تهیه شد و رفتار مقاومت به خوردگی و خواص مکانیکی پوشش ­ها به عنوان پوشش­ های ضد خوردگی مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته است. برای تهیه تقویت کننده ابتدا مونتموریلونیت توسط دو عامل سازگار کننده CTAB و  DTPMPآلی شد و سپس نانوذرات اکسیدآهن و اکسید روی بصورت مجزا روی سطح و فواصل بین لایه­ای رس قرار گرفت و در نهایت برای تهیه پوشش ­ها، درصدهای مختلفی از تقویت کننده­ های تهیه شده در ماتریکس اپوکسی وارد شدند. مشاهده نتایج بیانگر توزیع بهتر نانوذرات رس آلی شده با عامل سازگار کنندهCTAB  نسبت به عامل DTPMP در ماتریس پلیمری می ­باشد. همچنین براساس نتایج بدست آمده از آزمون امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و افشانه نمکی (Salt Spray) مشخص شد بالاترین مقاومت به خوردگی مربوط به پوشش CTAB-Mt۳-Ep می ­باشد و نتایج حاصل از آزمون سختی سنجی Shore D و آزمون پول آف (pull off) نشان داد که در میان پوشش­ های تهیه شده CTAB-Mt۳-Ep بالاترین میزان مقاومت به سختی و چسبندگی را دارد. دلیل بهبود مقاومت به خوردگی و ارتقای خواص مکانیکی، ساختار ورقه­ای مانند، توزیع و پراکندگی یکنواخت ذرات تقویت کننده رس در زمینه اپوکسی می­ باشد که با ایجاد خاصیت سدکنندگی، بطور موثری از خوردگی فلز زیرین جلوگیری می­ کند.

کلیدواژه ها:

پوشش اپوکسی ، خوردگی ، نانوکامپوزیت ، رس ، سختی ، امپدانس الکتروشیمیایی