ارزیابی کمی و کیفی تأثیر گذشت زمان در قابلیت تخلیص DNA از نمونه خ ون های قدیمی و تازه

بهره گیری از روشهای بررسی و مطالعات ژنتیکی بر روی نمونه های بیولوژیک بویژه خون در عرصه های مختلف از جمله تشخیص هویت مفقودان، با استفاده از اطلاعات ژنتیکی، که باید با درصد اطمینان بالا صورت پذیرد، نیازمند در اختیار داشتن نمونه مناسب جهت تخلیص DNA می باشد. بدلیل ظرافت و حساسیت روش، بدست آوردن نتایج مطولب در هر یک از مراحل آزمایشگاهی، مستلزم در اختیار داشتن نمونه های با کیفیت می باشد. بدین منظور باید کمیت و کیفیت DNA تخلیص شده در نمونه های خون قدیمی و تازه مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد. در این تحقیق نمونه خونهای اخذ شده طی سالهای مختلف که مربوط به سالهای 80 تا 90 می باشند انتخاب شده و از نظر کمیت و کیفیت با نمونه خونهای تازه گرفته شده مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. در این بررسی DNA نمونه ها به رش نمک کلروفرم استخراج شدند و بعد از مرحله تخلیص، DNA کلیه نمونه ها با روش سنجش جذب نوری بوسیله دستگاه نانوفتومتر، بررسی وضعیت الکتروفورتیک بر روی ژل آگارز، انجام قابلیت PCR مورد بررسی کمی و کیفی قرار گرفت. نتایج احصل بیانگر این واقعیت است که اگر چه اکثر نمونه ها در روش PCR قابل بهره برداری می باشند اما گذشت زمان بصورت قابل توجهی در کمیت استحصال و قابلیت پاسخگوئی تأثیر گذار خواهد بود و این امر بویژه در خصوص مواردی که نمونه بسیار اندک باشد، بشدت تعیین کننده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

، DNA ، تخلیص ، جذب نوری ، الکتروفورز ، PCR