روش های آموزش آموزه های دینی به دانش آموزان مقطع ابتدایی

آموزش آموزه های دینی به کودکان در دوره ابتدایی، به عنوان یکی از بنیادی ترین ارکان تربیت انسانی و فرهنگی، همواره مورد توجه نظام های آموزشی بوده است. در این دوره، ذهن کودکان آمادگی بالایی برای دریافت ارزش ها و الگوهای رفتاری دارد؛ اما شیوه انتقال این مفاهیم نقش تعیین کننده ای در میزان تاثیرگذاری آن ایفا می کند. پژوهش حاضر با روش کتابخانه ای و به شیوه ی توصیفی-تحلیلی با هدف بررسی و معرفی روش های موثر در آموزش آموزه های دینی به دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. با توجه به ویژگی های رشدی، شناختی و عاطفی کودکان در این سن، روش های سنتی مبتنی بر حفظ، تلقین و آموزش مستقیم غالبا ناکارآمد بوده و گاه موجب دل زدگی و مقاومت در برابر مفاهیم دینی می شوند. در این مقاله تلاش شده است تا روش هایی نوین و متناسب با دنیای کودکان از جمله قصه گویی، بازی و فعالیت های گروهی، شعر و سرود، و بهره گیری از رسانه و فناوری بررسی شود. یافته های مطالعات پیشین و مبانی نظری پژوهش نشان می دهد که این روش ها می توانند یادگیری مفاهیم دینی را برای کودکان جذاب، عمیق و ماندگارتر کنند. همچنین استفاده از این روش ها علاوه بر آموزش محتوای دینی، موجب تقویت مهارت های اجتماعی، رشد عاطفی و نهادینه سازی رفتارهای اخلاقی در کودکان می شود. در پایان مقاله، بر ضرورت توانمندسازی معلمان در زمینه طراحی و اجرای این روش ها، و نیز بازنگری در محتوای آموزشی دینی متناسب با نیازها و توانمندی های دانش آموزان ابتدایی تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آموزه های دینی ، روش ، دانش آموزان